| WAARDEN EN NORMEN, HOOFDSTUK 5 |
|
De gedragscode van Suzan Polgar In dit hoofdstuk worden behandeld de gedragscode van Suzan Polgar en een probleem over waarden normen bij een remiseaanbod. In de paragrafen 1 en 4 wordt uiteengezet wie Suzan Polgar is. Een overzicht van de paragrafen: 1. Suzan Polgar 2. De gedragscode van Suzan Polgar 3. De waarden en normen bij een remiseaanbod 4. De openingstoespraak van dr. Suzan Polgar 5. De Engelse versie van de gedragscode van Polgar 1. Suzan Polgar Suzan Polgar (19 april 1969) is de oudste van drie beroemde schaakzussen uit Boedapest, Hongarije. Haar openingstoespraak bij de uitreiking van di- ploma's ('bullen') op de Texas Tech Universiteit in Amerika geeft een beeld van haar. Die toespraak staat in paragraaf 4.  Suzan Polgar Enkele passages uit haar toespraak: 'Geloof het of niet, maar u zou verbaasd staan te kijken hoeveel overeen- komsten schaken heeft met het leven.' 'Schaken is een eerlijk spel. Schaken is gelijkheid. Het doet er niet toe of u een man of een vrouw bent. Het doet er niet toe, wat de kleur is van uw huid. Het doet er niet toe wat u gelooft. Het doet er niet toe hoe groot u bent, of hoe dik, hoe sterk of hoe vlot van beweging. Als u schaakt zijn er twee tegenstanders die met elkaar aan de slag gaan. Elke speler heeft acht stukken en acht pionnen op een schaak- bord met vierenzestig velden. Kan er niet nog meer gelijkheid zijn? Dat is wat ik me bedacht. Toch heb ik in mijn carrière te maken gehad met ontel- baar veel vormen van discriminatie.' Ze geeft verschillende voorbeelden van discriminatie die zij heeft meege- maakt. Bijvoorbeeld dat zij van de Hongaarse autoriteiten tussen 1982 tot 1985 geen toestemming kreeg deel te nemen aan internationale toernooien, dat zij als wereldkampioene bij de vrouwen niet deel mocht nemen aan het wereldkampioenschap voor mannen. Een regel die dank zij haar is afge- schaft. Door het schaken leert zij een van de meest belangrijke lessen in het leven: concentratie, scherp zijn, niet opgeven, logisch en creatief nadenken, goed met je beschikbare tijd omgaan, plannen en veel meer. 'In het schaakspel is elke zet een nieuwe beslissing. Elke zet heeft gevolgen en daarvoor zijn wij verantwoordelijk,' aldus Polgar. Momenteel legt Polgar zich volledig toe op het promoten van het schaken in Amerika. Zij is directeur van het SPICE instituut, het Suzan Polgar Institute for Chess Excellence. Ze heeft enkele websites/blogs, die dagelijks één mil- joen bezoekers trekt. Ze is vermoedelijk de belangrijkste persoon in Ameri- ka op het terrein van schaken. Ze is razend populair. Op 26 juli 2007 hebben de leden (dat zijn individuele Amerikaanse schakers aangesloten bij een schaakvereniging) haar met een overweldigende hoe- veelheid stemmen gekozen tot lid van de Amerikaanse schaakbond. De dag daarop is zij in de bond benoemd tot voorzitter. In paragraaf 2 staat de gedragscode van Suzan. In paragraaf 3 staat een probleem dat gaat over waarden en normen bij het aanbieden van remise nadat er weinig zetten zijn gedaan. Het interessante van haar opvatting is dat deze zich niet richt tot de scheidsrechter, maar tot de organisator van een schaaktoernooi en in feite tot de spelers. 2. De gedragscode van Suzan Polgar Suzan heeft een eigen, persoonlijke gedragscode opgesteld waar zij zich aan houdt als schaakprofessional, grootmeester, wereld- en olympisch kampi- oen, promotor en ambassadeur voor het schaken. Zie haar website van 16 november 2006 en de daarbij behorende reacties. Vooral haar kledingcode geeft op die site aanleiding voor veel reacties. Lees verder  De vijf gedragsnormen van Suzan Polgar. 1. Juiste kledingcode. Ik zou nooit korte broeken, jeans, T-shirts, sweat pants of sweatshirts dragen op een schaakevenement of bij andere gele- genheden waar ik mijn sport vertegenwoordig. 2. Juiste omgang met de media. Ik pas mij altijd aan om de schaak- en ge-wone media van dienst te zijn. Ik leer duidelijk, beknopt, logisch en behoor- lijk te spreken. Ik probeer mij op dat terrein altijd te verbeteren. 3. Juiste omgang met de schaakfans. Ik besteed altijd zo veel mogelijk tijd om met de schaakfans te praten, hen mijn handtekening te geven en met hen op de foto te gaan. Ik doe altijd mijn best om beleefd en benaderbaar te zijn. 4. Juiste waardering voor het spel. Winnen, verliezen of remise, ik probeer mij altijd te geven en om hard te vechten. Ik toon ook altijd het juiste res- pect aan mijn tegenstander, ongeacht zijn of haar rating. Winnen in stijl en verliezen met waardigheid. 5. Juiste waardering voor de organisatoren en sponsors. Ik zorg er altijd voor herhaaldelijk de organisatoren en sponsors te bedanken en om hen zoveel mogelijk publiciteit te geven. Ik wil de sponsors en organisatoren redenen geven het schaak opnieuw financieel te steunen. Sponsors en or- ganisatoren aanvallen is simpelweg onaanvaardbaar. Polgar: 'Dit zijn slechts enkele zaken waarin ik geloof en waarnaar ik leef. Het is niet aan mij om deze te bepleiten of deze af te dwingen. Elke indivi- duele schaker maakt dat zelf uit. Maar, als beroepsschakers zich niet netjes en professioneel kunnen gedragen, hoe kunnen zij dan verwachten gespon- sord te worden of applaus te krijgen?' 3. De waarden en normen bij een remiseaanbod Op 16 november 2006 stelt Suzan Polgar op haar site een vraag. Het is een waarden en normen vraag. Het is de vraag of een speler na weinig zetten een remiseaanbod mag doen. Deze vraag richt zich niet tot scheidsrechters. Indien namelijk na twintig zetten de spelers remise overeenkomen moet een scheidsrechter dat aanvaarden. Daarom richt de onderstaande vraag zich tot de organisatoren en tot de schakers. Lees verder 'Wat vindt u? Wat verwacht U van beroepsschakers? Wilt u remise? Remise is een onderdeel van het schaakspel. Remise is geoorloofd. Maar vindt u het fijn wanneer grootmeesters op een schaaktoernooi waarvoor zij zijn uitgenodigd, remise overeenkomen in korte partijen waar in minder dan twintig zetten geen strijd is geleverd? Ik heb er geen probleem mee wanneer grootmeesters op een Open toernooi snel tot remise besluiten zoals een Open wereldkampioenschap, een US Open etc. waar zij hun eigen kosten moeten betalen om mee te doen. Echter, als een grootmeester uitgenodigd is om deel te nemen aan een toernooi waar alle of bijna alle kosten voor hen worden betaald en zij een gegarandeerd startgeld ontvangen, moet naar mijn mening de grootmeester de sponsors en organisatoren meer respect geven door een goede show neer te zetten. Ik ben ook een schaakorganisator. Ik weet dat ik als organisator geen spe- lers opnieuw zal uitnodigen als zij zich niet professioneel gedragen. Ik heb het niet nodig om regels te maken. Ik ben erop tegen om meer regels te maken en om aan schaakpolitiek te doen. Ik laat het aan de spelers over om zelf te beslissen hoe zij zich willen gedragen. De spelers op het Tal Memorial hadden tijdens het toernooi een aantal rust- dagen. Ik ben ouder dan de meesten van hen dan wel van alle deelnemers aan dat toernooi. Ik zou er geen probleem mee hebben gehad als er geen rustdagen waren geweest. Per slot van rekening is dit een toernooi waar el- ke dag een wedstrijd wordt gespeeld. Maar, ik kan niet het excuus begrijpen dat zij vermoeid zijn. Het is slechts een smoesje. Veel organisatoren hebben voor de uitnodiging voor de toernooien regels opgesteld. Ze hebben het recht dit te doen omdat zij zorgen voor het grote geld. Maar als organisatoren door gaan met het aanvaarden van dit soort gedrag en patroon en dezelfde spelers steeds weer uitnodigen, kan ik niet van de spelers verwachten dat zij hun aangename gewoonten veranderen. Per slot van rekening, waarom zouden zij dat doen als het de organisatoren niets kan schelen? Zou dit gedrag het sponsoren van het schaken nog meer schade doen? Wat denkt u ervan?' De reacties staan genoemd op haar site. Dit thema noemt zij ook in haar column op chesscafe van mei 2005, The 'no draw' rule. 4. De openingstoespraak van dr. Suzan Polgar Op 12 mei 2007 ontvangt Suzan Polgar een ere doctoraat van de Texas Tech Universiteit. Haar openingstoespraak bij de uitreiking van diploma's is te be- luisteren op de TTU-website Toespraak Suzan Polgar  Tekst toespraak: 'Chancellor Hance, President Whitmore, Regent Miller, members of the stu- dent body, faculty, parents, guests and, of course, most of all, the gradua- ting students. I am very honored to be here with you on this very special day. I can see the excitement in all of you sitting here as you are about to receive your diplomas, the happiness - some tears in your eyes, tears of happiness. You have spent the last number of years here at Tech, at this gorgeous campus, and you received a wonderful education. Today, I bet, while you're happy being here you can't wait to get out and celebrate, have a day of joy with your friends and family. So I promise I won't be very long. You may wonder who I am? Why did Texas Tech invite a chess champion to talk to you this morning? Believe it or not you would be surprised how many similarities chess has to life. I like to use a quote, a very famous quote that was delivered years before I was born. And even though it is meant in a different context, its life concepts are very dear to me. Dr. Martin Luther King said on August 28, 1963, on the steps of the Lincoln Memorial, "I say to you today my friends so even though we face the diffi- culties of today and tomorrow I still have a dream. It is a dream deeply rooted in the American dream. I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed. Behold these truths to be self-evident that all men are created equal." You may wonder how these words about equality are relevant to you, to chess, or to me. Chess is a fair game. Chess has equality. It doesn't matter if you are a man or a woman; it doesn't matter what your skin color is; it doesn't matter what your religion is; it doesn't matter what your height, size, strength or speed may be. When you play chess there are two opponents facing each other, each having 8 pieces and 8 pawns on a 64-square chess board. How much more equal can it be than that? That's what I thought. Still I had to face countless acts of discrimination throughout my career. I fought for equality through chess all my life. It all started when I was just four years old. One day in a search for a new toy I opened one of the cabinets and some interesting looking figurines fell out. I asked my mom what they were and while she didn't know how to play chess at all, of course, she knew it was a chess set and she told me you need to wait until your father comes home. I couldn't wait; I was so exited that I had found a new toy and after my father came home he explained to me this is a chess set and he introduced me to this wonderful game that I fell in love with right away. Little did I know how important that day was in my life. A bit later my father took me to the local chess club in Budapest, Hungary, my native town. I was quite shocked by the chess club. I saw a room full of men with no women there. I thought there was something strange about this picture. The only ones who were more shocked were the men sitting there playing chess. What would a little girl do here? My father had asked for me to have a game with some of them and they were smiling at him and saying "Come on, why are you using your little daughter? If you just want to get a game just say so." But he insisted no, no indeed it's my little daughter who wants to have game. So after a while one of the men said, "Okay, I will play her a game," but I could see in his face that he thought it would get rid of the question and he thought he would win easily and checkmate me within a few minutes. To his and many others amazement I managed to even win some of the games. So that was how it all started. A few months later I entered my first competition, the City Championship of Budapest for girls under 11. But the first challenge was to reach the chess board, so they had to help me by bringing some pillows or phone books for me to sit on. And, to everybody's surprise and amazement, not only did I play with girls two or even almost three times my age, I won all my games, scoring perfect 10 - zero. You would think, after such a successful start, everything went simply and easily. However, I had plenty of roadblocks and challenges to overcome. At first, I had to face age discrimination. At a number of events that I wanted to compete at when I was real young, they said "you cannot play, you're too young." Then, for example, from 1982 until 1985 I was not allowed to accept my international invitations. I couldn't travel to compete in chess outside of the Iron Curtain which existed at that time. Luckily, it is no longer there. Even though I was already the No. 1 ranked woman player in the world in 1984, in 1986 when I qualified for the Men's World Championship as the first woman ever to do so, I was not allowed to compete. They told me this is the Men's World Championship. Women are not allowed. I was very frustrated. I was very hurt. I was in a lot a pain but I didn't give up. I believe in hard work, and I believe that if I try again eventually the boundaries will come down. And they did. Luckily by the time the next world championship came around the International Chess Federation, because of my incident, they renamed the event erasing the word Men's. Today, it is the Chess World Championship. Each time I faced discrimination it motivated me to work even harder to achieve my goals and to prove myself over the chess board. In critical mo- ments, it always gave me strength knowing that I have put in the hard work. I have put in the hours so therefore success will come. Sometimes you have to be patient because the results don't come immediately. But they will come. Through chess I learned some of the most important lessons in life: concen- tration, focus, perseverance, logical thinking, creative thinking, time mana- gement, planning and many more. In chess every move is a new decision. Every move has consequences and we have to be responsible for them. In chess we set short and long-term plans. However, there is an opponent in chess and they want to stop our plans. There are constant changes in the situation, in the position on the chess board and we have to adjust to them. What is my message to you today? After graduating from this fine university, you are starting with at least equal if not better chances than anyone, than anyone out there. The most important thing is to find your passion. To find something that you really care about, that you're happy to wake up every morning and learn and do and work more in that direction. Work hard, be diligent and never let any excuse stand in the way of your success. There will be days when you fail; there will be times you won't succeed right away. But what's important is not how many times you fail but how many times you pick yourself up and try again. And you will succeed. President John F. Kennedy said on January 20, 1961 "Ask not what your country can do for you. Ask what you can do for your country." I have slightly different advice, ask not what others can do for you. Ask what you can do for yourself. No one should feel that they are entitled to anything. I know I worked very hard for every thing that I ever achieved. And that is why I appreciate what I have today and the limitless opportunities that await me tomorrow. You have received a wonderful education. But this is just like an opening of a chess game. It may give you confidence. It may give you a jump start in your career. But the rest of the game is now up to you. Combine your pas- sion, the knowledge you've acquired here at Tech with hard work and you will be a success. Starting today you are embarking a new chapter of your life and if you remember these words, live by these principles, you will succeed. There are no miracles in life. Success is 99 percent diligence, hard work and perseverance and 1 percent luck. Miracles can come only from within you. You have the power to set your life on any road you choose. Go out today and choose your own road. Go out today and make a mark in life. Go out today and begin the rest of your wonderful life. I wish you all the very best and remember you can make it happen and don't ever give up. Thank you.' 5. De Engelse versie van de gedragscode van Polgar These are some of MY personal code of conducts as a chess professional, grandmaster, World and Olympic Champion, promoter and ambassador: 1. Proper dress code - I would not wear shorts, jeans, T-shirt, sweat pants or sweatshirt to chess events or when I represent my sport in other events. 2. Proper dealing with the media - I always go out of my way to accommo- date the chess and mainstream media. I learn to speak clearly, concisely, logically and properly. I always try to improve in this area. 3. Proper dealing with the chess fans - I always give as much time as possi- ble to the chess fans, talking to them, giving autographs, posing for pictures, etc. I always do my best to be polite and courteous to everyone. 4. Proper respect to the game - Win, lose or draw, I try to give my all and fight hard. I also give the proper respect to my opponent, regardless of his or her rating. Win with grace and lose with dignity. 5. Proper respect to the organizers and sponsors - I always make sure to repeatedly thank the organizers and sponsors as well as getting them as much publicity as possible. I want to give the sponsors and organizers rea- sons to support chess again. Attacking sponsors and organizers is simply unacceptable. These are just some of the things that I believe in and live by. It is not up to me to advocate or enforce it. It is up to individual chess players. But if pro- fessional players cannot conduct themselves properly and professionally, how can they expect to get sponsorship or endorsement? © 2007 Pieter de Groot Wordt vervolgd |
 VORIGE | VOLGENDE |
| WAARDEN EN NORMEN |
|
Artikelenreeks 'Waar- den en normen' door Pieter de Groot. Hoofdstuk 1 Hoofdstuk 2 Hoofdstuk 3 Hoofdstuk 4 Hoofdstuk 5 Hoofdstuk 6 Hoofdstuk 7 Hoofdstuk 8 Hoofdstuk 9 |
|
WILT U REAGEREN? |
Pieter de Groot stelt een inhoudelijk reactie op de schaakrechtartikelen zeer op prijs. Natuurlijk kunt u ook vragen stellen over de behandelde onderwerpen. Pieter de Groot |
