REMISE "OVEREENKOMEN" IS DE DOOD IN DE POT |
De eerste les ging over het begin van de schaakpartij en mijn advies om niet met 1. e2 - e4!? te beginnen en om zeker niet met 1. ... e7 - e5? te reageren. Strekking van dat advies is om ervoor te zorgen dat je op een goede manier "in het spel" komt. Ik zal geen namen verklappen, maar tot mijn vreugde kwam ik al clubgeno- ten tegen die dit advies met succes hebben toegepast. Ook sprak ik een enkeling die knorrig volhardde in zijn oude gewoonte, maar zich wel beter ging voorbereiden om mijn ongelijk te gaan bewijzen. U zult begrijpen dat ik dat ook prima vind! Dit keer wil ik het hebben over het einde van de partij. Hoe eindigt de schaakpartij? Of beter: hoe beëindigen wij de partij? Dit lijkt een simpele vraag, maar ik denk dat het toch belangrijk is om er over na te denken. Ik wil ervoor pleiten om te stoppen met één vorm van beëindigen, namelijk het "overeenkomen van remise". Remise overeenkomen doe je alleen als de vliezen van je zwangere vrouw of van een zwangere speelster zelf gebroken zijn. En natuurlijk, een vrien- delijk verzoek van je teamleider om remise aan te bieden als je met 4 - 3 voorstaat in een teamwedstrijd, leg je ook niet naast je neer, ook al sta je drie pionnen voor. De intentie van het schaakspel is om te spelen tot het afgelopen is! Mat (of spoedig mat), pat, gedwongen zetherhaling, eeuwig schaak, twee kale koningen, dat zijn redenen om het spel te beëindigen en elkaar de hand te schudden. Het bereiken van een gelijke stelling is geen reden om te stoppen met spe- len. Dan kun je net zo goed niet beginnen. Mijn advies is om in beginsel nooit remise aan te bieden en om het ook nooit aan te nemen (behoudens de twee uitzonderingssituaties die ik hiervoor noemde). Bijkomend voordeel van deze houding is dat je het schaken positief blijft benaderen. Je schaakt toch omdat je het leuk vindt? Als je schaken leuk vindt, dan bied je toch geen remise aan? Nee, dan speel je door, want je hebt er zin in! Voordeel daarvan is weer dat je gemotiveerd blijft en vaker gaat winnen. Zo simpel is het. Hoe zit het op dit gebied bij schaakvereniging Botwinnik? Ik geloof niet dat het de goede kant op gaat. Na 22.00 uur is het vaak al verdacht rustig in de speelzaal en dat niet omdat alle partijen "beslist" zijn. Te vaak besluiten spelers eigenmachtig tot remise terwijl de partij nog helemaal open is of geven ze op omdat ze er ten onrechte geen brood meer in zien. Merkwaardig effect van deze "vredelievendheid" of dit gebrek aan strijdlust is dat interessante delen van de schaakpartij - het late middenspel en het eindspel - nauwelijks meer op tafel komen. Ik moet bekennen dat ik zelf ook door het remisevirus getroffen ben. Ik betrap me er op dat ik ook wel eens remise aanbied omdat ik meer zin heb om aan de bar te gaan hangen of omdat ik de stelling te ingewikkeld vind. Dat is de dood in de pot. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb besloten dat ik mijn leven ga beteren. Ik beloof plechtig dat ik om te beginnen het hele komende schaakseizoen geen enkele ontijdige remise meer zal aanbieden of aannemen. Beste clubgenoten. Ik stel voor dat we weer gaan schaken! Hoe? Als ik de eerste twee lessen samenvat: (1) door liever geen 1. e2 - e4?! meer te spelen en zeker geen 1. ... e7 - e5? en (2) als de partij begonnen is, niet op te houden tot het echt afgelopen is. Natuurlijk, als je zonder compensatie een dame achterstaat is het flauw om expres heel lang te gaan nadenken en de partij nodeloos te rekken, maar dat is een uitzondering. Bij Botwinnik is een paard achterstand geen enkele reden om op te geven, maar juist een reden om je rug te rechten en er keihard tegenaan te gaan. Heel vaak krijg je toch nog een kans en juist dan moet je scherp zijn. En ... win je dat paard terug, dan haal je opgelucht adem, bied je geen remise aan en ga je gewoon door! Topschaker en wereldkampioenskandidaat Topalov - overigens niet in alle opzichten een voorbeeld - kan ons wat dit betreft zeker ten voorbeeld strekken. Speel maar eens wat partijen van hem na. Hij is in staat om partijen die wij als "potremise" zouden kwalificeren gewoon door te spelen en te winnen, ook tegen collega-grootmeesters! Speel partijen na Binnenkort les 3. Dan ga ik het echt over schaken hebben. Ik begin bij het eindspel. Een goede schaker is namelijk een visionair, die denkt vanuit de toekomst (het eindspel) naar het heden (de opening) en geen psychiater (die denkt vanuit het verleden naar het heden). Wordt vervolgd! © 2009 Jan Willem Duijzer |
|
WIL JE REAGEREN? |
Jan Willem Duijzer stelt een inhoudelijk reactie op de artikelen zeer op prijs. Natuurlijk kunt je hem ook vragen stellen over de behandelde onderwerpen. Jan Willem Duijzer |