UITSLAGEN RONDE 8 |
21-04-2007 | De Waagtoren 1 | - | Tal/DCG 1 | 6½ - 1½ |
21-04-2007 | BSG 2 | - | Paul Keres 3 | 4 - 4 |
21-04-2007 | De Eenhoorn 2 | - | DBC 1 | 6½ - 1½ |
21-04-2007 | Kennemer Comb. 2 | - | Botwinnik 1 | 4 - 4 |
21-04-2007 | VAS 2 | - | Max Euwe 3 | 5 - 3 |
KENNEMER COMBINATIE 2 - BOTWINNIK 1 |
bord 1 | M. Bertholee | - | Eugène Verwiel | 1 - 0 |
bord 2 | R. Bertholee | - | John Pouwels | 1 - 0 |
bord 3 | G. Snijders | - | Jan Willem Duijzer | 0 - 1 |
bord 4 | D. Klein | - | Stefan Buchly | 1 - 0 |
bord 5 | R. Keizer | - | Arthur Pijpers | 0 - 1 |
bord 6 | A. de Bruin | - | Rinze Mulders | 0 - 1 |
bord 7 | F. Arp | - | Lourens Smaal | 0 - 1 |
bord 8 | L. van Oers | - | Arno Middelkoop | 1 - 0 |
GOED GELIJKSPEL BOTWINNIK 1 |
De laatste uitwedstrijd van Botwinnik 1 zou ons voeren naar het mooie en o zo rijke Bloemendaal. Daar speelt de Kennemer Combinatie, een samen- spanning van Bloemendaal, Spaarne en S.H.S. uit Haarlem. Wij mochten aantreden tegen Kennemer Combinatie 2, zeg maar Spaarne 1. Saillant detail is dat Promotie in dezelfde zaal tegen Kennemer Combinatie 1 speelde. Regelmatig werd mij gevraagd waarom wij geen "Zoetermeerse Combinatie" vormen. Promotie verloor. Wij speelden gelijk. Zou een "Zoe- termeerse Combinatie" het werkelijk beter hebben gedaan? Afijn, het zou een rare dag worden. Allereerst was ik ervan uit gegaan dat iedereen wel in het eerste wil spelen en daarvoor alle andere zaken opzij zou zetten. Door de organisatie van de centrale ronde en andere drukke werk- zaamheden was ik er doordeweeks ook niet aan toe gekomen om een invaller te regelen. Vandaar dat we op zaterdagochtend nog met zeven personen waren. Normaal gesproken vragen we dan een jeugdspeler, maar ik was ook even vergeten dat op dezelfde dag HSB-jeugdclubcompetitie was. (Gefeliciteerd C-team, D-team en E-team met plaatsing voor de NK; bekers en medailles volgen nog!?) Sander van der Vlugt viel daardoor ook als potentiële invaller af (begeleider JCC). Welke jeugdspelers speelden dan deze dag niet (AB!) èn spelen op voldoen- de niveau om in te vallen in BW1? Hugo van Diepen, Arno Middelkoop en Yvonne Ferrier! Dus ging een auto op weg naar Hugo en de andere naar Arno. Arno moest zich nog even aankleden, maar stond er toen helemaal klaar voor, net even eerder dan de andere auto bij Hugo was. Inmiddels had de tijd niet stilgestaan. We gingen vol goede moed op weg met het idee dat we misschien iets maar niet véél te laat gingen arriveren. Maar we waren nog maar net op weg toen het Jonna opviel dat het zo'n mooi weer was. Zouden er dan niet meer mensen richting strand gaan? En inder- daad. Na enkele drukke plekken met enige vertraging gepasseerd te zijn naderden we Bloemendaal. Nog wat wegwerkzaamheden en wat verkeerslichten en dán... Tom-tom is toch wel handig. Wat beide auto's dus niet aan boord had- den. Nog maar een paar kilometer en dan komen we met een luttele zes minuten te laat aan, zo zei ik nog. Gelukkig (en hulde voor de gastheren en dames!) werden pas na een kwartier de klokken aangezet en hadden we dus maar zo'n 25 minuten tijdachterstand bij aanvang! Ruimschoots vóór 14.00 uur gearriveerd, zo spreken dan rasoptimisten! De eerste nul viel bij John Pouwels aan bord 2. Spelend tegen Rob Bertholee kan ik wel proberen de tijdachterstand de schuld te geven, maar die had er niets mee te maken. Een te frivole poging van zwart om het witte centrum op te blazen werd door wit gepareerd met een pionoffer en een ijzersterk paard in het centrum. Een paar zetjes later dwong dat paard de zwarte koning om in het midden van het bord te blijven. Vervolgens kreeg ik van Rob de kans om te kiezen tussen een passief (materieel gelijkstaand) eindspel, waarbij ik ongetwijfeld door hem van het bord gedrukt zou worden. Of een "de dood of de gladiolen" variant. Dat werd dus een snelle dood. Jan Willem Duijzer op bord 3 had zich met wit een eeuwigdurend voordeeltje bezorgt, in de vorm van een zwakke dubbelpion bij zwart. Jan Willem voegde dus weer een goed punt aan zijn totaal toe. Arno Middelkoop (bord 8) had net na de opening een belangrijke centrum- pion weggegeven. Dat bleek uiteindelijk fataal. Lourens Smaal (7) zat in een situatie met tegengestelde rokade. Beide spelers speelden op koningsaanval. Lourens deed dat met een kwaliteit minder, maar daardoor sloeg zijn aanval wel aan en die van zwart niet. De vraag was een tijd lang of dat voldoende compensatie voor het materiaal was, maar na een onnauwkeurige voort- zetting van zwart won Lourens. Ook Rinze Mulders (6) voegde een punt toe aan de score. Zijn zwartveldige fianchetto-loper was van het bord, terwijl wit nog wel een zwartveldige loper bezat. Dus zette wit volledig in op een koningsaanval met dame, twee torens en die loper. Rinze bleef koelbloedig, want zijn paard verdedigde alles. Wit besloot om met een pionnenopmars de aanval verder te ondersteunen, maar het grootste effect was dat zijn eigen koning daarbij bloot kwam te staan. Dus inmiddels was het 2 - 3. Toen was de tijd gekomen om nog eens goed na te denken over het begin van de dag en de daarbij verloren gegane tijd. Stefan Buchly op bord 4 stond met een paard en een 3-tal pionnen tegen 4 pionnen toen zijn vlag viel. Stefan verkeerde in de veronderstelling dat de 40 zetten ruimschoots gehaald waren en dat het punt binnen was. Bij natellen van de zetjes bleken het er slechts 38 te zijn. Een 0 dus, in plaats van een 1. Dat was een dom- per! De volgende kwam bij Eugène Verwiel aan bord 1. In een gelijke stelling viel zijn vlag bij het uitvoeren van de 40e zet. Dus ook hier een 0 door tijdover-schrijding. Tenslotte werd het duel van Arthur Pijpers op bord 5 ook door tijdoverschrij- ding beslist. Maar dat was in het voordeel van Arthur. Zijn stelling was ook gewonnen, maar in de hectische tijdnoodfase wist de tegenstander een onre- glementaire zet te produceren. De wedstrijdleider gaf Arthur twee minuten extra, maar de zwartspeler claimde dat het uitvoeren van die onreglemen- taire zet hem al tijd gekost had en dan ook nog een straf, dat was eigenlijk dubbel gestraft, dus hij wilde ook tijd erbij!?? De regels zijn wat dat betreft misschien niet geheel duidelijk. De wedstrijdleider was echter niet van zijn stuk te brengen en toen de klokken weer aangingen ging zwart door zijn vlag. Eindstand 4 - 4. Een niet onaardig resultaat. Het etentje na afloop leverde dan ook alleen maar tevreden gezichten op. John Pouwels |
|