UITSLAGEN RONDE 5

03-02-2007	Tal/DCG 1	-	Kennemer Comb. 2	5½ - 2½
03-02-2007	VAS 2	-	De Eenhoorn 2	5 - 3
03-02-2007	Max Euwe 3	-	BSG 2	4½ - 3½
03-02-2007	Botwinnik 1	-	De Waagtoren 1	3½ - 4½
03-02-2007	DBC 1	-	Paul Keres 3	4 - 4

BOTWINNIK 1 - DE WAAGTOREN 1

bord 1	Rinze Mulders	-	F. van Tellingen	0 - 1
bord 2	Lourens Smaal	-	R. Punt	0 - 1
bord 3	Arthur Pijpers	-	F. Agter	½ - ½
bord 4	Eugène Verwiel	-	J. Vlaming	1 - 0
bord 5	Stefan Buchly	-	J. Smorenberg	0 - 1
bord 6	Jan Willem Duijzer	-	M. Vink	1 - 0
bord 7	John Pouwels	-	R. Konijn	1 - 0
bord 8	Caspar Ebben	-	A. Volkers	0 - 1

BOTWINNIK 1 VERLIEST VAN DE WAAGTOREN

Van tevoren maakten we ons niet al te veel illusies. We stonden wel gedeeld aan de leiding, maar de Waagtoren heeft een gemiddelde teamrating van boven de 2100. Vandaar dat gegrepen werd naar een alternatieve opstelling. De aanstormende jeugd aan de bovenste en het onderste bord en de oudere garde vormde de romp. Opdracht aan de bovenste borden was: remise is genoeg. Het middenstuk moest maar zien zoveel mogelijk te winnen. Het lukte bijna. Het leek er in het begin niet op. Iedereen stond slechter of hoogstens gelijk. Alleen Caspar Ebben op bord 8 kwam overweldigend uit de opening. Daarna offerde hij een pion, zodat de tegenstandster niet kon rocheren. Via een combinatie verloor hij daarna al snel twee torens en een stuk voor een dame. Dat was uiteraard veel te veel van het goede en hij verloor. Helaas geen 100% score meer. Rinze Mulders had toen op bord 1 al de vlag gestreken. Hij offerde thema- tisch een kwaliteit en kreeg er zelfs twee pionnen bij. Hij kon echter zijn koningsstelling niet dicht houden en daarbij verloor hij materiaal. 2 - 0 achter dus. Arthur Pijpers op bord 3 bracht het eerste lichtpuntje. Hij speelde goed en kwam nergens serieus in gevaar. De tegenstander maakte echter ook geen fouten. Het evenwicht werd hier niet verbroken en remise was het terechte resultaat. Daarna kwamen we weer dichterbij in de wedstrijd. Jan Willem Duijzer op bord 6 mocht met loperpaar, torenpaar en dame tegen hoegenaamd bijna geen verdedigers des tegenstanders koningsstelling opblazen. Ik heb niet precies gezien hoe, maar het was opeens over en uit. Nog maar 1½ - 2½ achter. Maar de stand op de overige borden zag er voor ons niet hoopgevend uit. Lourens Smaal op bord 2 had eerder in de wedstrijd in arremoede een stuk moeten geven en er drie pionnen voor gekregen. Het leek of zijn aanval potentie kon hebben, maar de tegenstander werkte daar niet aan mee. Nadat de grote stukken geruild werden resteerde een totaal verloren eind- spel met een stuk minder. De extra pionnen gingen rap van het bord en 1½ - 3½ was een feit. Op dat moment stond Eugène Verwiel op bord 4 in een min of meer gelijk eindspel met een paard tegen een loper en beiden nog een toren. Stefan Buchly (bord 5) stond gedrongen en ook op zijn hoogst gelijk. John Pouwels (7) was na wat stellingsproblemen een kwaliteit kwijtgeraakt. Dus dat riekte naar een grote nederlaag. Toen moest de tijdnoodfase nog beginnen. In die tijdnoodfase leek de zaak te kantelen. Eerst gaf de tegenstander van John eenvoudig een kwaliteit weg. Er resteerde een eindspel met goede kansen voor John. Bij Eugéne werden de torens geruild. Dit leek in eerste instantie goed voor de tegenpartij, maar Eugène toonde met enkele krachtzetten aan dat zijn paard echt sterker was dan de loper. Het leek nog even spannend te kunnen worden, maar toen was het opeens over met de spanning. Stefan Buchly en zijn tegenstander kwamen in hevige tijdnood en er werden flinke rookwolken opgetrokken. Stefan dacht de boel in tijdnood open te kunnen breken en er goed uit te komen. De waarheid was dat het alleen maar gunstig was voor de tegenstander. Nog voordat een van de vlaggen viel realiseerde Stefan zich dat hij niet alleen minder tijd over had, maar ook een toren en twee pionnen kwijt geraakt was. Helaas ook meteen zijn 100% score weg. Daarna was het alleen nog maar voor de statistieken en de bordpunten dat John en Eugène hun eindspelen inderdaad in winst omzetten. 4½ - 3½ verlies dus. Al met al een resultaat waarmee we vrede kunnen hebben. John Pouwels