UITSLAGEN RONDE 7

24-03-2007	Tal/DCG 1	-	VAS 2	2 - 6
24-03-2007	Max Euwe 3	-	Kennemer Comb. 2	1 - 7
24-03-2007	Botwinnik 1	-	De Eenhoorn 2	2 - 6
24-03-2007	DBC 1	-	BSG 2	2 - 6
24-03-2007	Paul Keres 3	-	De Waagtoren 1	5½ - 2½

BOTWINNIK 1 - DE EENHOORN 2

bord 1	Eugène Verwiel	-	W. van der Gracht	½ - ½
bord 2	Jan Willem Duijzer	-	A. Geerts	½ - ½
bord 3	John Pouwels	-	J. Seelemeijer	½ - ½
bord 4	Lourens Smaal	-	R. Mulder	0 - 1
bord 5	Stefan Buchly	-	H. Bonte	0 - 1
bord 6	Rinze Mulders	-	R. Ritsema	½ - ½
bord 7	Caspar Ebben	-	J. Molenaar	0 - 1
bord 8	Roger Meng	-	R. Kerkhoven	0 - 1

OFF DAY BOTWINNIK 1

Over de wedstrijd tegen De Eenhoorn kunnen we kort zijn: vier remises en vier nullen. Verder hadden we verloren met 6 - 2. Alleen Jan Willem Duijzer op bord 2 en Lourens Smaal op bord 4 hadden zicht op meer. Maar ook dat was na de eerste tijdnoodfase verdwenen. Het begon allemaal met een (min-)remise van Rinze Mulders aan bord 6. Hij kwam met wit matig uit de opening. Moest plotseling een zwarte dame op a2 dulden en was daardoor gedwongen met zijn koning op het midden van het bord te blijven bivakkeren. Toch nog vrij plotseling vonden beide opponenten dat de boel voldoende dicht zat en werd remise overeen gekomen. Daarna was er een hard verlies van Caspar Ebben op bord 7. Onze jonge God is de draad een beetje kwijt. Na een start van 4 uit 4 moet hij met zijn huidige spel nog maar eens zien de 50% te halen. Eugène Verwiel op bord 1 voegde ook een (min-)remise aan de score toe. Ook hier zat er alleen meer in voor de tegenstander, maar deze was vriendelijk gestemd. Of was het de stand in de wedstrijd? Want inmiddels stond Roger Meng, onze 10-jarige, met zijn rug tegen de muur. En normaal gesproken gaat hem dat best goed af, zie ook de vorige keer, maar nu stond hij toch echt verloren. Ondanks dat volgde eerst een 0 bij Stefan Buchly op bord 5. Hij had zijn geliefde zwarte leeuw op het bord, maar greep in het middenspel toch mis. De tegenstander profiteerde optimaal en kreeg alle lijnen en daarmee Stefan's koning in het vizier. Auw. En toen verloor Roger ook. 4 - 1 achter. En toen was er iemand van ons zo achterlijk om zelf remise aan te bieden. Kaassie natuurlijk voor de tegenstander. En wie was dat dan? O, dat was ik zelf! Op bord 3 tegen de ratinglaagste van hen mocht ik ook een minremise noteren. De tegenstander deed niks om te proberen te winnen, maar bouwde wel een goede stelling. Alle mogelijke ingangen voor mij werden vakkundig dicht gehouden en hij opende zelf niks. Na al een remise aanbod van hem afgeslagen te hebben voor het team kwam ik steeds meer tot de conclusie dat de enige die dit kon verliezen ikzelf was. Gedesillusioneerd en ervan overtuigd dat het eerder 2 - 6 werd dan alsnog 4 - 4, gooide ik dan zelf maar de handdoek. Dan konden Lourens en Jan Willem gewoon zonder persé te moeten forceren proberen hun puntjes te pakken. Bij Lourens Smaal op bord 4 was er al eer- der wat mis gegaan. Hij had namelijk huizenhoog gewonnen gestaan, met wit alle ruimte en tijd en zwart zo vast als een huis. Zo tegen de tijdnoodfase was zwart wat los gekomen en resteerde voor Lourens een toren en 1 pion tegen een paard en loper en beiden nog een dame en toren en 5 pionnen. Hoe het precies mis ging heb ik gemist, maar ook Lourens voegde een 0 toe aan de misère. Jan Willem Duijzer tenslotte had steeds het beste van het spel, won een pion, maar speelde zo tegen de tijdnood iets te passief en bleef met alle grote stukken op het bord zitten. Nog steeds een pion voor leek het plotseling al- leen de tegenstander die kon winnen, toen zijn grote stukken via de onderste rij binnen mochten dringen en de witte monarch belaagden. Dankzij de druk van de doorlopende vrijpion, wist Jan Willem dan toch nog te ontsnappen met een blauw oog en remise. 2 - 6 verlies dus. Nu zo snel mogelijk vergeten! John Pouwels