UITSLAGEN RONDE 4

13-12-2005	DD 3	-	WSC 2	3 - 5
13-12-2005	Promotie 3	-	HSV 1	5 - 3
22-12-2005	Botwinnik 1	-	Scheve Toren 1	7 - 1
15-12-2005	Haagse Toren 1	-	DSC 3	3½ - 4½
vrij	Vogelwijk 1

BOTWINNIK 1 - SCHEVE TOREN 1

bord 1	Eugène Verwiel	-	K. Dekker	1 - 0
bord 2	Jan Willem Duijzer	-	J.A. van der Steen	1 - 0
bord 3	John Pouwels	-	W.P.A. Kentstra	1 - 0
bord 4	Dave Eijsbroek	-	H. Vermeer	½ - ½
bord 5	Stefan Buchly	-	D. Theyn	1 - 0
bord 6	Lourens Smaal	-	A. van Gent	½ - ½
bord 7	Rinze Mulders	-	H.A. Eising	1 - 0
bord 8	Caspar Ebben	-	M.C.C. Meijering	1 - 0

BOTWINNIK 1 WINT OP RARE AVOND

Na de nederlaag in de vorige ronde tegen DSC 3 had het eerste van Bot- winnik wat recht te zetten. Welke tegenstander is daar beter geschikt voor dan Scheve Toren? Op papier qua gemiddelde rating een gelijkwaardige tegenstander. In de tussenstand een team dat volop meedoet om het kampioenschap. Op deze avond bleek van beiden niet veel sprake. Al snel stond het 1 - 0 voor Botwinnik. Caspar gaf op bord 8 een pion voor een stelling die snel in brand stond. De tegenstander greep spoedig mis en dat kostte een stuk. In no-time stond er een eindspel met 2 tegen 1 stuk op het bord, waar een vrijpion niet te stoppen was. Al snel volgde Rinze Mulders op bord 7 dat uitstekende voorbeeld. Via een kleine combinatie kreeg Rinze een toren en twee pionnen voor twee stukken. Dat leek nog even moeilijk te worden, maar Rinze had het uitstekend gezien. Eén van de twee pionnen rende in een luttel aantal zetjes onstopbaar naar de overkant; 2 - 0. Daarna duurde het even, maar ruim voor eventuele tijdnood vielen er twee nieuwe uitslagen te noteren. Bij Stefan Buchly (zwart) op bord 5 had wit het initiatief gegrepen in de opening, maar niets bereikt. Langzamerhand kreeg Stefan de overhand en maakte het in de tegenaanval hard en snel af; 3 - 0. En meteen 4 - 0, want Jan Willem Duijzer had ook gaandeweg alle troeven van de stelling in handen gekregen. Met beide torens de enige open lijn bezet en de ruimte voor de stukken van de tegenstander was nihil. Ik weet niet precies hoe, maar het was snel over en uit; 4 - 0. Buurman op bord 4 Dave Eijsbroek zat met al een aantal hachelijke momenten achter de rug in een toreneindspel met een pion minder. Op de mededeling dat we 4 - 0 vóór stonden en dat remise voor Dave mooi zou zijn, bood de tegenstander met de woorden: Is het al 4 - 0 ... remise dan maar...? de twee matchpunten aan, die door Dave uiteraard met beide handen geaccepteerd werden. Mijn verbazing over dit royale aanbod verdween als sneeuw voor de zon toen ik de resterende borden bekeek. Ongetwijfeld zag de tegenstander van Dave een 8 - 0 verlies als zeer wel mogelijk en redde met zijn remise de spreekwoordelijke eer. Eugène Verwiel op bord 1 stond inmiddels een stuk en een pion voor. Zelf stond ik een drietal pionnen voor en Lourens Smaal zat in een toren+loper eindspel met een pion meer. Bij Lourens ging de winstvoering mis. In plaats van een stuk te winnen deed Lourens plotseling aan zetverwisseling, dat juist een pion kostte. Daarna was het toreneindspel remise. Zelf op bord 3 had ik ook even visioenen toen ik - net als de vorige keer - met een drietal pionnen meer een dame+toren eindspel in ging. Wellicht wist de tegenstander ook dat ik het de vorige keer naar remise door eeuwig schaak liet ontsnappen, want hij speelde door tot vlak voor het mat ging. Dit keer maakte ik het dus wel af. Tenslotte wist Eugène zijn voordeel in winst om te zetten. De tegenstander had een tweetal pionnen geofferd in de opening voor actief stukkenspel en een mogelijke koningsaanval. Meer dan een kwaliteit terug leverde dat niet op en toen Eugène zijn stukken actief kreeg was het snel over voor wit. Al met al een snelle en vlotte 7 - 1 overwinning. Dat had ik vooraf in mijn stoutste dromen niet gedacht. Nu we een sloot bordpunten hebben is het afwachten wat WSC en DSC met de matchpunten gaan doen, want voor eventueel verder dromen komen we die nog wel tekort... John Pouwels