UITSLAGEN RONDE 9

13-04-2006	WSC 2	-	Scheve Toren 1	5 - 3
13-04-2006	Vogelwijk 1	-	DSC 3	3½ - 4½
13-04-2006	DD 3	-	Haagse Toren 1	5½ - 2½
13-04-2006	Promotie 3	-	Botwinnik 1	3½ - 4½
vrij	HSV 1

PROMOTIE 3 - BOTWINNIK 1

bord 1	A.G. de Waal	-	Eugène Verwiel	1 - 0
bord 2	C. Landsbergen	-	John Pouwels	1 - 0
bord 3	N.P. Peerdeman	-	Jan Willem Duijzer	0 - 1
bord 4	W.T. Tsai	-	Caspar Ebben	1 - 0
bord 5	H.A.J. Boerkamp	-	Peter Heek	½ - ½
bord 6	N. Veldhuizen	-	Stefan Buchly	0 - 1
bord 7	J.G. Hardiek	-	Lourens Smaal	0 - 1
bord 8	M. van Zetten	-	J.D. Eijsbroek	0 - 1

BOTWINNIK 1 LAAT PROMOTIE DEGRADEREN

De laatste ronde van de HSB promotieklasse werd ongemeen spannend. Er stond nog van alles op het spel. Bij een overwinning van Botwinnik en een nederlaag van WSC zou Botwinnik kampioen zijn. Bij verlies van Promotie zouden zij sowieso gedegradeerd zijn. Halverwege stond WSC er inderdaad slecht voor. Maar Botwinnik was ook ver verwijderd van een overwinning. Dit betekende dat er aandacht was vanuit WSC voor onze wedstrijd. Maar ook vanuit Haagse Toren en Vogelwijk, de andere degradatiekandidaten. Tenslotte waren er nog wat supporters van Promotie, dus was het een drukke boel. Uiteindelijk wist WSC in het vierde uur toch nog te winnen en was hun kampioenschap een feit. Botwinnik wist ook nog te winnen, dus waren de druiven zuur voor Promotie 3. Het begon met een goede remise van Peter Heek tegen Boerkamp op bord 5. Hier werden al vlot de dames geruild. Zwart had een klein plusje, maar veel stelde het niet voor. Daarna was het aan Lourens Smaal om een voorsprong voor Botwinnik op de borden te zetten. Met een klein zetje won Lourens een stuk. Hij moest nog even op zijn koning letten, maar deed dat uitstekend en boekte een goede overwinning. Daarna begon een periode Promotie de overhand te krijgen. John Pouwels op bord 2 had een goede stelling op het bord gekregen. Hij pakte het vervolgens iets te agressief aan en bracht een hoop spanning in de stelling. In plaats van een geplande kwaliteitswinst, gaf hij juist materiaal weg. Het meest optimaal was nog vluchten naar een slechte stelling met een pion minder. Hij besloot echter de beuk erin te gooien in de hoop dat de tegen- stander fout zou grijpen. Dat gebeurde niet en John verloor. Caspar Ebben op bord 4 kreeg een agressieve opening tegen zich. Vanuit de opening waren er allerlei dreigingen die Caspar in eerste instantie goed weerlegde. Op een gegeven moment besloot hij een dame tegen een toren en stuk te pakken. Dat had hij wellicht beter achterwege kunnen laten, want daarna kwam hij er niet meer aan te pas. De witte stukken deden veel meer dan een vleugellamme zwarte dame. Dus nam Promotie een voorsprong. Dat duurde niet heel lang, want Jan Willem Duijzer op bord 3 speelde als vanouds. Een klein voordeeltje steeds verder uitbouwen. De tegenstander steeds verder terugdringen, totdat het een pion opleverde. Daarna een eindspel ingaan en gedecideerd winnen. Wat kan het toch simpel zijn. Dus weer gelijk! Dave Eijsbroek stond echter in een lastige positie. Zijn jonge, talentvolle tegenstander Maarten van Zetten had uitstekend gespeeld en een pion gewonnen in een goede stelling. Bovendien begon Dave's tijd op de klok te slinken. Op het moment dat Jan Willem won kwam Dave me vertellen dat hij nog even flink zijn best ging doen om er een remise uit te slepen. En we weten dat het niet gering is als Dave zijn best gaat doen. Eén mindere zet van Maarten en een aantal zetten won Dave bij iedere zet materiaal. Eerst een dame, dan een paard, toen een pion en toen een belangrijke doorgebroken vrijpion. Ondanks weinig tijd wist hij het ook nog af te ronden. Dit was het kantelpunt in een spannende wedstrijd. Eugène Verwiel (bord 1) en Stefan Buchly (6) waren nog bezig, dus dat moest bijna wel een punt opleveren. Eugène had een hele interessante partij gespeeld, waarbij de zwarte koning aan het wandelen was geslagen. Daar- voor had Eugène wel een stuk geïnvesteerd. Toen er geen noemenswaardige dreigingen meer tegen de zwarte koning waren had Eugène zijn stuk terug kunnen winnen, met een iets slechter staand eindspel als resultaat. Hij volhardde echter in vage aanvalskansen en bleef zo simpel een stuk achter. Dat ging in het verre eindspel uiteindelijk mis. Dus toch weer spanning. Stefan echter had inmiddels een gigantisch overwicht bereikt. Hoewel de tegenstander vanaf de aftrap aan het aanvallen begon was de enige koning die op de tocht stond die van de tegenstander. Zo tegen de tijdnood viel het als een kaartenhuis in elkaar. Eerst een stuk, toen een kwaliteit, gevolgd door een volle toren. En nog steeds stond de witte koning op de tocht. Het opgeven was dan ook de enig zinvolle actie en daarmee was de overwinning voor Botwinnik en de degradatie van Promotie 3 een feit. Op dit moment had WSC al vier punten en was kampioen. Voor Botwinnik resteert een goede tweede plaats. John Pouwels