UITSLAGEN RONDE 4

24-11-2007	Almere 1	-	SO Rotterdam 2	3 - 5
24-11-2007	Erasmus 1	-	Spijkenisse 2	5½ - 2½
24-11-2007	Botwinnik 1	-	Bobby Fischer 1	3 - 5
24-11-2007	Utrecht 3	-	Messemaker 1	½ - 7½
24-11-2007	Oegstgeest '80 2	-	Voorschoten 1	2½ - 5½

BOTWINNIK 1 - BOBBY FISCHER 1

bord 1	Arthur Pijpers	-	Frank Erwich	0 - 1
bord 2	Eugène Verwiel	-	Julian van Overdam	½ - ½
bord 3	John Pouwels	-	Eric van der Marel	0 - 1
bord 4	Rinze Mulders	-	Danny de Ruiter	0 - 1
bord 5	Stefan Buchly	-	Christian de Bode	1 - 0
bord 6	Caspar Ebben	-	Joop Beijersbergen	½ - ½
bord 7	Ruben s'Jacob	-	Timo Bottema	1 - 0
bord 8	Roger Meng	-	Jan van Overdam	0 - 1

BW 1 IN DEGRADATIEGEVAAR NA NIEUWE NEDERLAAG

Na het 5 - 3 verlies tegen Bobby Fischer uit Wassenaar smacht het eerste van Botwinnik naar de matchpunten. In de voorlopige stand wordt de degra- datie nog ontlopen, maar er moet nog een paar keer worden gewonnen. Tegen Bobby Fischer waren er beslist kansen op meer. Arthur Pijpers aan het eerste bord was de eerste die klaar was. Hij verloor van Frank Erwich, een voormalige wereldtopper. Arthur speelde goed en leek weinig problemen te kennen. Een kleine onnauwkeurigheid na dameruil betekende echter mini- maal pionverlies. De uiterste poging om dit te voorkomen kostte een stuk. 1 - 0 achter dus. Daarna was Eugène Verwiel op bord 2 aan de beurt. Na wat verwikkelingen in het middenspel was een gelijke stelling overgebleven, waar zowel zwart als wit niet veel meer konden doen, zonder grote risico's. Dat bleek ook uit een herhaling van zetten. Remise dus. Dat was op dit moment helemaal niet erg, omdat het erop leek dat de onderste borden behoorlijk wat punten zouden scoren. Dat bleek als eerste door Stefan Buchly (bord 5), die vrij gemakkelijk een goede stelling met zwart had opgebouwd. Hij kreeg een stuk in de schoot geworpen voor wat vage tegenkansen met een vrijpion. Dat bleek allemaal helemaal niet giftig en het punt was binnen. Ruben s'Jacob (7) was de volgende en ook met een vol punt. Vanuit de ope- ning mocht hij een extra pion incasseren. Daarna kwam hij wel met de rug tegen de muur te staan. Nadat dat allemaal los kwam en hij nog steeds zijn pion voor stond en inmiddels een ijzersterk paard was het ook hier snel gedaan. 2½ - 1½ voor dus. Daarna ging het mis bij Rinze Mulders. Hij was wat moeizaam uit de opening gekomen, maar hield met alle grote stukken op het bord wel een ijzersterk centrum over met een goed paard tegen een zwakke loper. In plaats van een pion te winnen, waarmee zijn centrum aangetast zou worden ging hij voor de dame van de tegenstander. Dat lukte, maar wel ten koste van een toren en zijn paard en de zwarte loper werd opeens wel sterk. Dat kostte nogal wat hoofdbrekens. Zelfs zoveel, dat hij de 40e zet niet haalde. Hier had eigenlijk wel meer ingezeten. Tot overmaat van ramp gaf Roger Meng op bord 8 een volle toren weg in ge- wonnen positie. In plaats van eerst een verre vrijpion onschadelijk te maken en daarna te profiteren van zijn eigen twee verbonden vrijpionnen, dacht hij eerst de positie van zijn twee vrijpionnen te ondersteunen met een toren. Deze gaf daarmee echter de controle op het eindveld van de vrijpion van de tegenstander op. Door een simpele lijnonderbreking ging die pion nu promo- veren of de toren werd geslagen. Helaas ook hier een onnodige 0 dus. Twee spelers nog over en 3½ - 2½ achter. Caspar Ebben (6) had een slechter staand toreneindspel. Toreneindspelen worden altijd remise. Dus John Pouwels op bord 3 moest winnen. Bij de ana- lyse bleek dankzij Arthur dat John vanuit de opening al een simpele zeer sterke en waarschijnlijk winnende voortzetting gemist had. Fritz na afloop bevestigde dat en had zelfs een nog sterkere voortzetting. In de situatie nadat Roger verloor zat hij echter tegen een stelling aan te kijken met een pion minder. Vandaar dat de tegenstander dameruil beoogde. John ontweek dit en startte een mataanval, in een uiterste poging om te winnen. Dit mis- lukte. Bizar genoeg bleek in de analyse dat na dameruil niet zwart met een pion minder, maar juist wit met een kreupel paard en een slechte pion- structuur vol aan de bak had gemoeten om niet te verliezen. Een foutieve inschatting dus bij John. Helaas waren daarmee de matchpunten definitief bij Bobby. Caspar maakte het toreneindspel voor de statistieken en de bordpunten in- derdaad nog remise. Na een partij waarin hij in de opening een pion offerde. Niet veel bereikte, maar de tegenstander toch zetherhaling inging dat Caspar juist (gedurfd of stom?) uit de weg ging. Beloond werd door de dame van de tegenstander in te sluiten, dat echter geen dame opleverde, maar slechts een toren tegen twee stukken en een pion. Dit dus uiteindelijk resulteerde in het slechter staand toreneindspel. Remise was hier dus een logisch resultaat. 5 - 3 verloren. De volgende wedstrijd zullen we uit een ander vaatje moeten tappen en minstens een matchpunt thuis brengen. John Pouwels