UITSLAGEN RONDE 4

12-12-2009	Botwinnik 2	-	Sliedrecht 1	3 - 5
12-12-2009	HWP Sas van Gent 3	-	Middelburg 1	5 - 3
12-12-2009	Overschie 1	-	Souburg 1	4½ - 3½
12-12-2009	De Pion 2	-	Terneuzen 1	5 - 3
12-12-2009	Landau Axel 1	-	Dubbelschaak 1	4 - 4

BOTWINNIK 2 - SLIEDRECHT 1

bord 1	Rinze Mulders	-	Peter van den Bergh	0 - 1
bord 2	Ruben s'Jacob	-	Robert van Rekom	½ - ½
bord 3	Arno Middelkoop	-	Adries Dekker	0 - 1
bord 4	Maurice Manoch	-	Wout Boer	0 - 1
bord 5	Yvonne Ferrier	-	Hans Klein	1 - 0
bord 6	Marc van der Ham	-	Jerry van Reekom	½ - ½
bord 7	Sander v.d. Vlugt	-	Niels Mijnster	1 - 0
bord 8	Dave Eijsbroek	-	Kees Wessels	0 - 1

BOTWINNIK 2 VERLIEST VAN SLIEDRECHT

Het begon niet goed voor Botwinnik 2. AL snel na het begin van de wedstrijd kwamen de lage borden in problemen. Sander van der vlugt op bord 7 verloor een tweetal pionnen. Bovendien stond de koning in het midden op de tocht. Geluk bij een ongeluk bleek dat de witte damevleugel nog niet ontwikkeld was. De zwartveldige loper en de toren op a1 stonden erbij en keken ernaar. De paar stukken (dame, twee torens en een loper) van Sander waren allemaal ontwikkeld en gingen bij de witte koning op bezoek. Door de plotselinge overmacht aan stukken was het snel over en een, eerder in de wedstrijd onverwacht, vol punt voor Sander. Dave Eijsbroek met wit op bord 8 was ook in de opening op zetje 5 of zo al verrast door een vroegtijdige uitval van de zwarte dame. Dave besloot een pion te geven, maar kreeg er, behalve dat zwart een dubbelpion had, niets voor terug. Sterker nog, ook de dames werden geruild en zo moest Dave een vroegtijdig eindspel in, met een pion minder. Langzamerhand werden het minder en minder stukken. Maar helaas nog steeds een pion achter. Vroeg of laat wordt het dan toch stiekem een volle dame achter. 1 - 1 dus. De topborden dan. Die deden het een stuk beter. Het uit de opening komen, bedoel ik dan. Maar nadat Rinze zonder al te veel problemen met zwart op bord 1 goed uit de opening was gekomen, overzag hij een zetje. Dat kostte een pion en eigenlijk gewoon de hele stelling. In het vervolg werd hij dan ook snel en kansloos opgebracht. Ruben s'Jacob (bord 2) kwam ook goed uit de opening. Hij behield een tijdje een pluspion, maar dat leverde korte tijd wat inactiviteit op. Dat wist hij ten koste van de pluspion op te lossen en hij behield een tijdje een klein plusje. Lange tijd hoopte ik hier op meer, maar Ruben liet zich verrassen door een algehele afruil, via een klein tactisch grapje. Er resteerde een toren plus vier pionnen eindspel, waar niets meer inzat. 1½ - 2½ achter dus. Dan moest het maar in het middenstuk gebeuren. Maar Arno Middelkoop (3) stond gedrukt. Wit had een loperpaar tegen zwart een paardenpaar. Het loperpaar was veel sterker. Eigenlijk stonden die paarden alleen elkaar maar te dekken en was het verder afwachten geblazen. En dan wel afwachten hoe de tegenstander het af zou maken. Dat gebeurde en 3½ - 1½ achter. Marc van der Ham (6) was de volgende. Hij had vanuit de opening niet veel weten te bereiken. Maar door taai proberen openingen te krijgen, kwam een wit paard binnenspringen bij zwart. Het witte paard mocht zelfs een loper opeten. Daarmee was het echter niet gedaan, want het witte paard kwam wel binnen springen, maar kon er ook niet meer uit. Het paard werd geneutraliseerd en er resteerde een eindspel met ieder een dame en toren en een handvol pionnen. Vrij vlot en tegen onze zin in kon niet anders dan remise overeengekomen worden. Dat betekende 4 - 2 achter. Tegen onze zin in? Ja, want Maurice Manoch (bord 4) was goed uit de ope- ning gekomen. Ook hij ging op zoek naar aanval en openingen op de koning of gaten richting stukken. Dat lukte allemaal niet, omdat zwart de boel goed dicht hield. Toen er wat stukken geruild werden, was Maurice dan ook te- leurgesteld en bereid tot remise. Remise? Nee, de tegenstander ging er nog even goed voor zitten om in een toreneindspel te profiteren van een zwakke witte pion, deze te verorberen en het resterende toreneindspel met één pion meer te verzilveren. Alle toreneindspelen zijn remise? Ha, een goede les voor onze jonge honden. Maar helaas wel de matchpunten definitief naar de filistijnen. 5 - 2 achter. Daar zat uitsluitend Yvonne Ferrier nog, met zwart op 5. Zij had een interes- sante stelling na een siziliaanse opening. Wit probeerde wat dreigingen te krijgen tegen de kort gerokeerde witte koning. Zwart brak echter door in het centrum. Blijkbaar maakte wit een foutje, want de stelling boog door in het voordeel van onze jonge dame. Hiermee werd een 5 - 3 nederlaag een feit. Volgende keer beter. John Pouwels