UITSLAGEN RONDE 1

26-09-2009	Sliedrecht 1	-	De Pion 2	2½ - 5½
26-09-2009	Landau Axel 1	-	Overschie 1	2 - 6
26-09-2009	Dubbelschaak 1	-	HWP Sas van Gent 3	6 - 2
26-09-2009	Terneuzen 1	-	Botwinnik 2	5½ - 2½
26-09-2009	Souburg 1	-	Middelburg 1	6 - 2

TERNEUZEN 1 - BOTWINNIK 2

bord 1	Matthieu Freeke	-	Ruben s'Jacob	½ - ½
bord 2	Quinten Ducarmon	-	John Pouwels	0 - 1
bord 3	Janco Dees	-	Sander van der Vlugt	1 - 0
bord 4	Gosse Kamminga	-	Peter Heek	1 - 0
bord 5	Daniël Lansay	-	Maurice Manoch	0 - 1
bord 6	Jordi Gernaert	-	Hugo van Diepen	1 - 0
bord 7	Jaap Dekker	-	Yvonne Ferrier	1 - 0
bord 8	Albert Breukelman	-	Marc van der Ham	1 - 0

BOTWINNIK 2 ZORGT NIET VOOR GROTE STUNT

Het is een hele reis naar Terneuzen. En we mogen de rest van het seizoen nog drie keer naar Zeeland. Te hopen valt dat we dan wat meer matchpun- ten scoren. Dan gaan we tenminste niet voor niks. Nou ja, voor niks. De ene tunnel kost 5,50 euro en de andere kost 4,70 weten we sinds gisteren. Mooi op tijd vertrokken kwamen we ruimschoots op tijd aan in Terneuzen. De voorbereidingen voor twee wedstrijden waren al in volle gang. Twee wedstrijden? Ja, de promotieklasse ZSB speelt ook op zaterdag. Terneuzen 2 - Goes 2 stond ook op het programma. Zo kon er op tijd begonnen worden. De opdracht was duidelijk. Snel winnen, 4½ is genoeg, dan kunnen we bij- tijds op huis aan. Dat ging echter al snel niet helemaal goed bij Marc van der Ham op bord 8. In de opening verzuimde hij een pion te winnen tegen actief spel van de tegenstander. Nu had Marc die pion niet en de tegenstander wel actief spel en het centrum. Vlot daarna gaf Marc een dame weg, tegen een toren en paard. Die dame van wit was echter veel sterker dan die kreupele stukken van zwart. Aanval op de koning en de nederlaag volgden snel. Zoals Marc zelf omschreef: vandaag speelde ik bagger. Zolang je dat van jezelf weet en direct na afloop van de partij weet hoe je die pion had kunnen winnen, dan is het een kwestie van tijd dat je dat in het vervolg gewoon op het bord brengt. Niet heel lang daarna werd het 2 - 0. Yvonne Ferrier op bord 7 speelde de opening goed. Direct daarna werd ze onder druk gezet. Vooral de witveldige loper kon niet echt ontwikkelen. Daardoor kon ze ook niet kort rokeren. Toen na lang manoevreren lang rokeren eindelijk lukte, had ze nog steeds passieve stukken, tegen zwart zeer actieve stukken. Dat ging snel mis. Maurice Manoch deed wat terug. Hij kwam goed uit de opening en langza- merhand wist hij zeer groot ruimtevoordeel te bereiken. Via een goed pion- offer kwamen twee witte paarden de zwarte stelling binnen springen. Dit werd al gauw gevolgd door een toren en een dame. Helaas zag hij een ster- ke voortzetting net te laat. Ook hier geldt dat het een volgende keer vast wel meteen lukt. Nu duurde het iets langer. Maar het voordeel was al zo groot dat Maurice het netjes afmaakte. 2 - 1. Ook Hugo van Diepen op bord 6 legde het loodje. Hij kwam zeer agressief uit de opening. De tegenstander moest lang denken en alle zeilen bijzetten om er niet af te gaan. Dat deed hij echter zeer bekwaam en counterde daarna ook zeer sterk. Alle witte stukken kwamen opeens naar voren en in de stel- ling van Hugo verschenen gaten. Helaas ook hier een nul. 3 - 1. Daarna hoorde ik bij Peter van Heek op bord 4 plotseling: oh, wat doe ik nou. Die staat niet gedekt, dan geef ik maar op. Peter bleek in een vlaag van verstandsverbijstering met de dame een door de koning gedekte pion te hebben geslagen. In plaats van winst hier dus verlies. Peter had in de ope- ning b4 tegenover zich gekregen. Een relatief onbekende zet, zeker voor Peter, dus hij moest alles achter het bord verzinnen. Via een kleine combina- tie wist hij een pion te winnen. Daarna ging hij richting eindspel om met die pion meer te gaan winnen. Totdat hij dus zomaar zijn dame afgaf. 4 - 1. John Pouwels op bord 2 speelde zijn bekende spelletje. Slecht uit de opening komen. Langs de rand van de afgrond verdedigen. De rug krommen, coun- teren, bloed ruiken en afmaken. Of de tegenstander daar blij mee is, dat is wat anders. Deze ging in ieder geval niet vrolijk onmiddellijk naar huis. 4 - 2 en nog kansen op 4 - 4? Noe nee, Sander van der Vlugt op bord 3 was weliswaar prima aan het spelen, maar zijn tegenstander ook. Na wederzijdse rokade poogden beiden een koningsaanval op te zetten, maar tevens die van de ander te beletten. Dat laatste lukte beiden het best, door stukken te ruilen. Daarna gingen beiden pionnen snaaien en proberen met eigen pionnen door te lopen. Sander snaaide het beste en hield éé pion meer over. De tegenstander liep echter sneller en promoveerde voor Sander dat kon. Dat betekende de doodsteek, 5 - 2. Alleen Ruben was nog bezig op bord 1. Tegen een tegenstander met rating 2266. Toch ging het behoorlijk gelijk op. De tegenstander echter bemerkte halverwege de partij het ratingverschil van zo'n 400 punten en legde zich niet zomaar bij een puntendeling neer. Uiteindelijk resteerd een dame eindspel met voor zwart een pion meer. Deze had het enkele keren nauw- keuriger kunnen spelen, maar zoals het nu ging kon Ruben eeuwig schaak geven. Een prima resultaat voor Ruben dus. 5½ - 2½ verlies dus, maar een met potentie voor meer de volgende keer! John Pouwels