UITSLAGEN RONDE 7

08-04-2009	Promotie 3	-	Schaakhuis 1	4 - 4
08-04-2009	WSC 2	-	Botwinnik 2	3 - 5
08-04-2009	Botwinnik 1	-	DSC 4	6½ 1½
08-04-2009	DD 3	-	Scheve Toren 1	5 - 3

BOTWINNIK 1 - DSC 4

bord 1	Arthur Pijpers	-	K. Lambrechts	1 - 0
bord 2	Teun van der Vorm	-	T.G. Prangers	1 - 0
bord 3	Eugène Verwiel	-	R.N. Mekuria	1 - 0
bord 4	Marco Kirana	-	M.A. Glimmerveen	1 - 0
bord 5	Stefan Buchly	-	J.A. Flohil	0 - 1
bord 6	Roger Meng	-	S.J. van der Vegt	½ - ½
bord 7	Rinze Mulders	-	M. Versteegh	1 - 0
bord 8	Ruben s'Jacob	-	O. Marincic	1 - 0

BOTWINNIK 1: KAMPIOEN VAN DE HAAGSE SCHAAKBOND 2009

Zo luidt de formeel juiste titel. En wat voor een kampioen. DSC 4 was met een formidabel team naar de centrale slotronde in Zoetermeer gekomen. Ze werden echter door onze supergeconcentreerde 'jonkies' met maar liefst 6½ - 1½ verslagen. DSC eindigde zo toch nog op een respectabele achter- stand van drie matchpunten. Saillant detail is dat de enig overgebleven con- current het eigen tweede team was. Zij werden uiteindelijk op vier bordpun- ten achterstand tweede. De wedstrijd tegen DSC was bijzonder spannend. De allereerste uitslag kwam op naam van Stefan Buchly op bord 5. Hij kwam met zijn favoriete Boedapester goed uit de opening. Een stukoffer, dat niet correct bleek, gooide roet in het eten. Ondanks hevig tegenstribbelen was er geen kruid tegen gewassen. 1 - 0 achter dus. Toch kon ik op dit moment al reden tot het vieren van een feestje melden. Scheve Toren stond inmiddels vier bordpun- ten achter en dat leek allen maar erger te worden. Dit betekende dat er in ieder geval één team van Botwinnik zou promoveren. De volgende uitslag kwam op naam van Roger Meng. Hij speelde met wit op bord 4. Hij kreeg een stukoffer om de oren, tegen 2 pionnen, zodat zijn ko- ning volledig kaal kwam te staan. Bovendien keken allerlei grotere en kleine- re stukken, zoals een dame, toren en loper, via open lijnen akelig naar bin- nen. Dat zag er dus niet goed uit. Niet heel veel later kwam ik kijken en wa- ren er allerlei stukken geruild en had Roger een toren tegen loper + 2 pion- nen. En een veilige koning. Geen idee hoe hij dat heeft weten te redden. De enige die nu zorgeloos op winst kon spelen was Roger. Dat deed hij ook een tijdje, maar het was echt niet meer dan (een uiteindelijk terechte) remise. Daarna ging het plots erg hard en geef ik de chronologische volgorde wellicht helemaal verkeerd. Marco Kirana wist met wit in den beginne weinig voordeel te bereiken. In het middenspel werd toch de betere stelling verkregen en dit leidde tot pion- winst. Op een gegeven moment gingen de dame en toren op de 7e rij op bezoek. Het schijnt dat de tegenstander nog een mat miste, maar dat heb ik ook gemist. Zoals het ging won Marco in ieder geval. Arthur Pijpers (bord 1) snoepte met zwart in de opening een pion mee. Dit had tot gevolg dat zijn koning in het midden moest blijven. Wit had dus wel enige compensatie, maar wist nergens voordeel te bereiken, of de pion terug te halen. Het werden zelfs twee pionnen. Toen Arthur zijn koning goed veilig had staan en nog steeds een pion meer was de overwinning snel binnen. 2½ - 1½. Rinze Mulders (bord 7) kwam ongeveer gelijk uit de opening. Via een mooi trucje in het middenspel wist hij een belangrijke pion te winnen. Daarna kwam hij nooit meer in gevaar en tikte de partij professioneel uit. Ruben s'Jacob (8) had een prettige drukstelling. De tegenstander moest er veel tijd in investeren. Dat kwam hem op het eind duur te staan, omdat de tijd op was. 4½ - 1½ Eugène Verwiel maakte er vervolgens 5½ - 1½ van. Dat was een interes- sante partij met vele verwikkelingen. Steeds zaten er allerlei trucs en trucjes in en beide spelers moesten voortdurend op hun materiaal letten. In tijdnood deed Eugène dat beter en via een trucje werd de dame veroverd. Tenslotte sleepte Teun van der Vorm ook het volle punt binnen. Dat deed hij rustig, koelbloedig en weloverwogen. De tegenstander werd ingesnoerd met twee zwakke pionnen. Alvorens deze ook werkelijk te innen werd voortdu- rend de eigen stelling versterkt en de eventuele tegenkansen geminimali-seerd. Toen de pionnen opgegeten waren resteerde een eenvoudig gewon- nen eindspel. En derhalve 6½ -1½. Een waarlijk formidabel resultaat. Een kampioen waardig! John Pouwels