UITSLAGEN RONDE 5

02-02-2009	Schaakhuis 1	-	Botwinnik 2	3 - 5
03-02-2009	Promotie 3	-	DSC 4	3 - 5
02-02-2009	WSC 2	-	Scheve Toren 1	2½ - 5½
12-02-2009	Botwinnik 1	-	DD 3	5 - 3

BOTWINNIK 1 - DD 3

bord 1	Arthur Pijpers	-	P.F.C. Smeele	1 - 0
bord 2	Marco Kirana	-	T.A.H. de Nijs	½ - ½
bord 3	Eugène Verwiel	-	J. van Eesteren	½ - ½
bord 4	Roger Meng	-	E.P. Koreman	½ - ½
bord 5	Stefan Buchly	-	R.A. Henn	1 - 0
bord 6	Rinze Mulders	-	W.P.J. Reimer	½ - ½
bord 7	Peter Heek	-	D.A.M. van Rossum	½ - ½
bord 8	Lourens Smaal	-	P. Mulder	½ - ½

BOTWINNIK VERSLAAT DD; OP WEG NAAR DE CUP

Botwinnik 1 heeft ook de wedstrijd tegen DD 3 gewonnen. Daardoor is nu uit twee wedstrijden nog maar één matchpunt nodig voor promotie naar de KNSB-competitie. Grootste concurrent voor het kampioenschap is het eigen tweede team. De wedstrijd tegen DD 3 werd toch met enige zorgen tegemoet gezien. DD 3 staat weliswaar van onderen, het is en blijft een sterk team. Bovendien heeft Botwinnik tot nog toe maar één matchpunt laten liggen en dat was tegen de onderste. De één-na-onderste moet als gevaarlijker beschouwd worden. Teun was er niet bij en ook Ruben meldde zich af. Met Lourens Smaal en Peter Heek was het team weer compleet. De wedstrijd brak pas laat open. Toen menig interne partij bij Botwinnik al lang klaar was zaten alle 16 spe- lers nog te zwoegen. De eerste die met een resultaat kwam was Rinze Mulders. Dat was een remi- se op bord 6 en dat was een tegenvaller. Rinze stond namelijk eerst een pion voor, maar kreeg een koningsaanval over zich heen. Dat doorstond hij goed en hij ging, met twee pionnen vóór, afwikkelen naar het eindspel. Daarin verloor hij al snel een pion. En dat liet hij al snel daarna verzanden in een toreneindspel met één pion meer. Dat werd dus remise. De volgende was Marco Kirana, met wit op bord 2. En daarbij paste een gemengd gevoel. Marco kwam goed uit de opening, had enige tijd een klein voordeel. Maar even later had hij een pion minder en een paard + loper te- gen een sterk loperpaar. Dat zag er dus niet goed uit. Marco wist het echter allemaal dicht te houden. Ruilde alles af tot een ongelijk lopereindspel met één pion minder en offerde daarna zijn loper tegen de resterende zwarte pionnen. Remise dus een terecht resultaat. Eugène Verwiel voegde ook een halfje aan de score toe. Met zwart op bord 3 kwam hij wat gedrukt uit de opening. Het bleef allemaal behoorlijk gelijk. Toen hij zich ontworstelde en een klein voordeeltje behaalde, bood de tegen- stander remise aan. Gezien de andere stellingen op de borden, bijna alle- maal plusremises, werd dit aanbod aanvaard. Het eerste verschil kwam van de hand van Stefan Buchly (bord 5). Hij kwam goed uit de opening. Er ontspon zich een interessant gevecht om het cen- trum. Op enig moment won Stefan een kwaliteit, maar de tegenstander had er wel een lastig paard en een verre vrijpion voor. Stefan wist af te wikkelen naar een pionneneindspel met een pion meer en dat overtuigde de tegen- stander om het kansloze van verder verzet in te zien. Een kleine voorsprong dus, 2½ - 1½ Daarna volgde Peter Heek op bord 7 met een zwarte remise. Bij Peter wer- den al vroeg in de partij de dames geruild. Er volgde een interessant stuk- kenspel. Peter werd enigszins in de verdediging gedrukt, maar veel leverde het allemaal niet op. Uiteindelijk resteerde een dubbeltoreneindspel, met Peter een loper en de tegenstander een paard. Ieder nog vier pionnen, allen bij de kort gerokeerde koningen. Oftewel was remise het terechte resultaat. Ook Roger Meng voegde een remise toe. Hij had grote delen van de partij de actievere stukken. Hij won ook een pion. De tegenstander koos ervoor om de g-pion terug te pakken om materieel weer gelijk te komen. Met een half- open g-lijn tegen de kort gerokeerde zwarte koning zaten er voortdurende dreigingen in om het hard af te maken. Dat lukte echter niet. Alle dreigingen bezworen leek zwart zelfs een beter eindspel in te gaan. Roger gaf dus maar eeuwig schaak. Reden voor enige hilariteit, omdat de non-playing captain van DD kansen zag om de wedstrijd te doen kantelen en zwart geen remise mocht. Helaas, maar eeuwig schaak is toch echt remise. Inderdaad leek Stefan de matchwinner te gaan worden. Lourens Smaal kwam ook niet verder dan remise. En dat was wel een gelukje, gezien de eerdere stand in de partij. Lourens kwam weliswaar goed uit de opening, maar daarna greep toch vooral zwart het beste van het spel. Meerdere kansen om één of zelfs twee pionnen voorsprong te nemen waren aan zwart niet besteed. Zo werd uiteindelijk een eindspel ingegaan met voor zwart één pion méér. Beiden hadden nog een toren, maar Lourens had een loper die het zwarte paard overheerste. Lourens won de pion terug en ging vervolgens op jacht naar de a-pion om de verste vrijpion te krijgen. Dat lukte en vanaf dat moment speelde Lourens voor de winst. Zwart wist met koning en paard de a-pion te stoppen en het werd remise. Arthur Pijpers op bord 1 was de laatste die nog bezig was. Na veel proberen en duwen en trekken had Arthur een pion méér weten te krijgen. Met alle grote stukken nog op het bord en een vrijpion voor wit, was echter de winst nog ver weg. Bovendien had het team, door de overwinning van Stefan en verder alleen maar remises, genoeg aan een remise. Bovendien had Arthur met de afnemende tijd iets meer minuten over op zijn klok dan de witten. Wit moest dus iets proberen. Dat werd een mislukte combinatie, die zwart een kwaliteit voorsprong opleverde. Dat was nog bijzonder lastig, maar Ar- thur rook bloed en ging voor de winst. Dat kwam toen wit zijn toren passief neerzette en Arthur met zijn twee torens de witte koning in een matnet dreef. Toch nog een iets ruimere overwinning dus: 5 - 3. John Pouwels