UITSLAGEN RONDE 4 |
08-01-2009 | Botwinnik 1 | - | Schaakhuis 1 | 4 - 4 |
06-01-2009 | DD 3 | - | WSC 2 | 2½ - 5½ |
09-01-2009 | Scheve Toren 1 | - | Promotie 3 | 3 - 5 |
12-01-2009 | DSC 4 | - | Botwinnik 2 | 3½ - 4½ |
BOTWINNIK 1 - SCHAAKHUIS 1 |
bord 1 | Arthur Pijpers | - | G.P.T.G. Tjioe | 1 - 0 R |
bord 2 | Marco Kirana | - | T.L. Klop | ½ - ½ |
bord 3 | John Pouwels | - | D. Jonkman | 0 - 1 |
bord 4 | Rinze Mulders | - | J. Golverdinge-Schut | 1 - 0 |
bord 5 | Eugène Verwiel | - | H. Then | 0 - 1 |
bord 6 | Ruben s'Jacob | - | N. Taverne | 1 - 0 |
bord 7 | Frank Michielen | - | O. Bruls | ½ - ½ |
bord 8 | Lourens Smaal | - | J.M. Beeloo | 0 - 1 |
BOTWINNIK 1 BEGAAT HALVE MISSTAP |
Van tevoren zijn dit altijd de moeilijkste wedstrijden. De koploper met nog alles gewonnen. Tegen het team dat onderaan staat, Schaakhuis uit Den Haag, met nog alles verloren. Iedereen verwacht een (grote) overwinning. Alles minder is een blamage. Het gevaar van onderschatting is levensgroot. Hoe stel je je hier mentaal op in? Hoe bereid je het team voor? Na afloop blijkt dat het niet gelukt is. Een blauw oog en het gevoel van een ontsnap- ping na een uiteindelijk 4 - 4. En die onderschatting is heel normaal. Deze jongens spelen gewoon veel beter dan hun rating doet vermoeden. De wedstrijd begon voor ons wel goed. Arthur Pijpers op bord 1 ging hart- stikke goed en na een uur was het al over en uit. 1 - 0. U begrijpt: de te- genstander kwam niet opdagen, ziek. Niet heel veel later overrompelde Rinze Mulders op bord 4 zijn tegenstander. In een Franse opening leek Rinze niet heel veel te bereiken. Er slopen echter wat witte stukken dichter naar de zwarte koning die nog in het midden stond. En opeens sloegen zij verrassend toe. Aan zwarte kant kostte dat veel meer dan het geïnvesteerde materiaal. 2 - 0. Zo dat leek goed te gaan. Zo echter niet op de overige borden. Bijna overal viel wel een minnetje of een min te noteren. Even later ging het al mis bij Lourens Smaal. In de opening was hij een pion kwijt geraakt. Hij had er wel wat activiteit voor terug, maar veel stelde het niet voor. In arren moede werd een kwaliteit geïnvesteerd in een poging de trend te breken. Dat lukte niet. De tegen- stander bleef goed spelen, raakte niet van de wijs en Lourens werd opge- bracht. Eugène Verwiel met zwart op bord 5 was de volgende. Ook hij raakte een pionnetje achterop en wel een doorgebroken vrijpion. Om deze te kunnen stoppen kostte een kwaliteit. Het eindspel met paard tegen toren was on- houdbaar. 2 - 2. John Pouwels deed het niet veel beter. Ook hij kwam wat minder uit de opening. Na een complex middenspel ging ook hier een pion verloren, maar misschien nog wel belangrijker: de koning kwam op de tocht te staan en John ging mat. 2 - 3. Marco Kirana (2) was met wit bijzonder matig uit de opening gekomen. Het resultaat was onder andere een bijzonder waardeloze dubbelpion. Marco verdedigde zich optimaal en alle pogingen van zwart om meer voordeel te krijgen mislukten. Sterker nog, Marco snoepte brutaal een pionnetje op de damevleugel mee. De zo gecreëerde vrijpion op a leek zelfs de winst te gaan bezorgen. Een dubbele aanval op paard en pion deed het kleinood echter sneuvelen en dus was remise het terechte resultaat. 2½ - 3½. Frank Michielen (7) scoorde er een halfje bij. Hij kwam goed uit de opening. Na een vingerfoutje kreeg hij het moeilijk, maar wist alles dicht te houden. Na een eindspel met ongelijke lopers was remise het logische resultaat. 3 - 4. Ruben s'Jacob met wit op bord 6 had vervolgens de sleutel in handen. Dat was een partij met wisselende kansen. Het spel en de mogelijke uitslag golf- den op en neer. Op enig moment leek hij het heel moeilijk te gaan krijgen, met zijn koning nog in het midden. Hij wist er toch weer uit te komen en snoepte diverse pionnetjes mee. Daarmee leek hij een gemakkelijke over- winning te behalen, maar overspeelde toen zijn hand en verloor er juist weer een. Daardoor werden de remisekansen weer groter. Even later wist hij echter met een familieschaakje de vijandelijke loper te verschalken. Na het enkele keren missen van de beste voortzetting, wist hij de dames te ruilen. Daarmee was het helemaal over en uit. De tegenstander deed nog enkele zetjes, maar gaf toen op. Zoals gezegd: een blauw oog en gelukkig met een matchpunt verlieten allen de arena. John Pouwels |
|