UITSLAGEN RONDE 6

03-03-2009	DD 3	-	Schaakhuis 1	2½ - 5½
06-03-2009	Scheve Toren 1	-	Botwinnik 1	4½ - 3½
02-03-2009	DSC 4	-	WSC 2	6½ - 1½
12-03-2009	Botwinnik 2	-	Promotie 3	4½ - 3½

SCHEVE TOREN 1 - BOTWINNIK 1

bord 1	K. Dekker	-	Teun van der Vorm	½ - ½
bord 2	J.A. van der Steen	-	Rinze Mulders	1 - 0
bord 3	J. Kleijn	-	Roger Meng	0 - 1
bord 4	H. Vermeer	-	Eugène Verwiel	0 - 1
bord 5	R. de Smit	-	Marco Kirana	½ - ½
bord 6	D. Theyn	-	Peter Heek	1 - 0
bord 7	W.P.A. Kentstra	-	Erik H. Middelkoop	½ - ½
bord 8	J. de Graaf sr.	-	Frank Michielen	1 - 0

BOTWINNIK 1 NOG GEEN KAMPIOEN

Het eerste achttal van Botwinnik heeft in een spannende wedstrijd niet kun- nen winnen tegen Scheve Toren uit Pijnacker. Het werd een 4½ - 3½ verlies. Arthur Pijpers, Stefan Buchly en Ruben s'Jacob ontbraken. Voor hen in de plaats waren Peter Heek, Erik Middelkoop en Frank Michielen bereid gevon- den om in te vallen. De invallers uit Botwinnik 2 scoorden ½ uit 3. Na de eerste drie wedstrijden, toen het eerste al riant aan kop ging en het tweede ongegeneerd goed mee- deed, lijken de invallers uit het tweede wel een eigen, verborgen agenda te hebben. Slechts 2 uit 8 door invallers uit het tweede, aan veel lagere borden dan ze gewend zijn in dat tweede. En dat terwijl de score van 21½ uit 40 in het eigen team, dus aan hogere borden, van beduidend betere kwaliteit ge- tuigt. Het lijkt mij duidelijk dat ik de rest van het seizoen geen beroep meer op invallers uit het tweede ga doen! Omdat Eugène Verwiel een reis met wat oponthoud vanuit Nijmegen onder- vond en het team besloot op hem te wachten op station Zoetermeer, kwa- men we iets te laat aan in Pijnacker. Alwaar de tegenstanders netjes op ons bleken te wachten. Hulde. Dat het een zware wedstrijd ging worden bleek al snel aan het begin. Frank Michielen aan bord 8 kwam vanuit de opening zwaar onder druk en verloor een kwaliteit + pion. De eerste die met een resultaat kwam was Erik Middelkoop (bord 7). En dat werd een remise, al heel snel in de wedstrijd. De opening was in feite nog niet achter de rug toen beide spelers enkele malen de zetten herhaalden. Beiden vonden dat als ze een andere zet deden dat ze minder kwamen te staan. Maar er werd ook niet geclaimd. Erik kwam nog even vragen of remi- se okay was, maar zo vroeg in de wedstrijd was daar weinig van te zeggen. Erik koos eieren voor zijn geld en remise was een feit. Daarna bleef het een tijdje stil, totdat Rinze Mulders (bord 2) verloor. Hij kwam op zich wel goed uit de opening, maar tastte daarna al snel mis en keek tegen een ravage aan. Wit's aanval kwam snel en pijnlijk, terwijl Rinze zelf er weinig tegenover kon brengen. Bij minimaal stukverlies en een koning op de tocht wierp hij de handdoek in de ring. Met ook het aanstaande verlies van Frank nog in gedachten waren dit slechte ontwikkelingen. De andere stellingen gaven echter nog hoop op een resultaat in de buurt van de 4 - 4. Teun van der Vorm (1) wist echter een miniem voordeeltje met wit vanuit de opening niet verder uit te bouwen. Bij een dubbelloper eindspel met beiden evenveel pionnen bood hij verrassend snel, maar wel objectief terecht, remise aan. Hetgeen de tegenstander uiteraard zonder dralen ac- cepteerde. Bij Marco Kirana (bord 5) ook een klein wit voordeeltje. Zwart had een ver- brokkelde pionnenstructuur en een zwakke dubbelpion. Hetgeen eigenlijk inhield dat Marco met een pion meer speelde. Bovendien had Marco groot tijdvoordeel. Nadeel was echter dat alle stukken geruild werden en alleen de dames en dubbele torens op het bord bleven. Daarmee wist zwart de vrijpion te blokkeren en Marco kwam er niet meer doorheen. Ook hier een remise dus en een 2½ - 1½ achterstand. Hoop gloorde, want ook Frank won er in- middels een stuk bij terug en had dus twee stukken tegen een toren en pion. Daarna was het de beurt aan Roger Meng aan bord 3. Hij speelde voor- treffelijk en belette de tegenstander goed te ontwikkelen. Vervolgens werd een pion onder vuur genomen en geliquideerd. Dames werden geruild en nog een pion onder vuur genomen, terwijl ondertussen goed op de eigen pionnen gelet werd. Tweede pion meepakken en de tegenstander verder insnoeren. Kortom een partij uit Ӈßn stuk en een genot voor Botwinnikers om naar te kijken. Daarna gebeurden er voor Botwinnikers wat minder leuke dingen. Allereerst de tegenstander van Frank Michielen. Opeens claimde de bord-8 speler van Pijnacker op luide toon dat Frank's koning niet goed stond. Een claim waar volstrekt niets van klopte. Vervolgens voerde hij een (eerlijk is eerlijk) prachtige matcombinatie uit. Toen het mat was, begon hij op luide toon zijn verrukking over zijn eigen combinatie te uiten. Maar veel erger was dat het daarmee 3½ - 2½ was. Inmiddels ging het ook bij Peter Heek aan bord 6 mis. Zijn toren was hele- maal verdwaald en deed niet meer aan het spelletje mee. Daardoor stond hij eigenlijk een loper en een pion achter, maar wát een sterke loper en nog een vrijpion ook. Totaal verloren dus. 4½ - 2½ verlies en de champagne en bloemen konden in de koelkast blijven. Een pleister op de wonde werd nog verzorgd door Eugène Verwiel (4). Hij wist vanuit de opening wat druk op de stelling van de tegenstander te leg- gen. Deze probeerde los te breken, maar dat kostte een pion. De overwin- ning was echter zeker niet eenvoudig, omdat het de f-pion betrof en de dubbele torens van wit keken over die half-open f-lijn tegen f7 aan. Beide kanten hadden kort gerokeerd. Het was even onduidelijk hoe Eugène verder zou moeten komen. Bovendien tikte de tijd langzaam maar zeker weg. Met kunstig manoevreren wist Eugène echter nog een pion erbij te versieren. De dames werden geruild en het eindspel werd vast en zeker naar winst gevoerd. Toen Eugène er een derde pluspion bij won, hield wit het voor gezien. 4½ - 3½ dus. De laatste wedstrijd moet er minstens een matchpunt worden gehaald, om zeker te zijn van promotie. John Pouwels