UITSLAGEN RONDE 6

31-03-2011	RHC-Arena 2	-	Rijswijk 4	4½ - 3½
17-02-2011	Botwinnik 4	-	WSC 4	5½ - 2½
03-03-2011	DD 6	-	DSC 8	7 - 1

BOTWINNIK 4 - WSC 4

bord 1	Bob Ameling	-	A. Duijvestein	½ - ½
bord 2	Bob de Jong	-	V.J. Kuyvenhoven	½ - ½
bord 3	Otto Boot	-	P. Ehring	½ - ½
bord 4	Willem van Dalen	-	Th.H.M. Post	1 - 0
bord 5	Frits Varenkamp	-	J. Zuidgeest	1 - 0
bord 6	Arie Franke	-	D. Pietersma	1 - 0
bord 7	Han Perluka	-	C.L. Flikweert	½ - ½
bord 8	Jelmer Westmaas	-	J.L. van den Ende	½ - ½

BOTWINNIK 4 WINT TOPPER TEGEN WSC 4

Twee ongeslagen teams tegenover elkaar? Dat heet een 'topper'. En dat werd het dan ook. Dat de gemiddelde rating bij WSC 4 (bijna iedereen bo- ven de 1600) een heel stuk boven die van ons lag, is iets dat ons dit seizoen niets zegt. Sterker nog, het stimuleert (ook dit keer) enorm. In de vooruit gespeelde partijen werden door Arie en Han al de eerste tikken al uitgedeeld. Arie (w) was enigszins gespannen aan zijn partij begonnen, maar kreeg door onnauwkeurig spel van tegenstander Pietersma het initiatief en drong zwart in de verdediging. Een onverantwoorde uitbraak uit de om- singeling werd zwart fataal en de 1 - 0 kon worden genoteerd. Han Perluka (z) kwam na 1. b3 b6 en door enkele minder nauwkeurige zet- ten van hemzelf, flink onder druk te staan. Bij de 16e zet wist Han echter het evenwicht weer keurig te herstellen en bood hij remise aan. Nog enkele zet- ten later legde wit zich erbij neer en werd de stand 1½ - ½ in ons voordeel. Op donderdag 17 februari moest de klus verder geklaard worden op de bor- den 1, 2, 3, 4, 5 en 8. Otto Boot (z) kreeg op het derde bord tegen P. Eering te maken met enige ongebruikelijk zetten van wit in de opening (a3 en f3) en Otto besloot een paard voor twee centrumpionnen te offeren. Wit kwam ach- ter in ontwikkeling, waardoor het geofferde paard weer netjes werd terug- gewonnen. Otto had in het eindspel wel de iets betere stand, maar verder dan remise kwam het niet (2 - 1). Frits Varenkamp kwam tegen J. Zuidgeest materieel gezien wel wat minder te staan, maar hij kon uiteindelijk toch de volle buit binnenhalen toen hij de enig overgebleven toren van zijn opponent kon verschalken (3 - 1). De zege kwam weer een stapje dichterbij. Jelmer Westmaas kreeg met wit J.L. van den Ende (bijna 200 punten hogere rating!) tegenover zich en kwam, dankzij de pionnenstructuur, al snel in een echte remiseachtige stelling terecht. En ook al kwamen er wel wat gaatjes, winst zat er voor beiden niet in (3½ - 1½). Bravo! Op de resterende borden was de strijd nog hevig, al leek het bij Willem van Dalen, van een afstandje gezien, de goede kant op te gaan. Mijn eigen te- genstander op bord 2, V.J. Kuyvenhoven, wilde halverwege de partij remise voorstellen, maar mocht dat van de teamleider niet, gezien de stand in de wedstrijd. Ik zou er overigens niet op ingegaan zijn. Ik had, met behulp van de aloude Orang Oetang, een prettige stelling gekregen, met het bekende ruimtevoordeel op de damevleugel en ook een stukje tijdvoorsprong. Mijn kansen lagen dan ook op de damevleugel. Ik dacht na over een doorbraak op de a-lijn, maar durfde, kijkend naar de andere borden (Willem was enigszins teruggedrongen), de stap niet aan. Bij analyse achteraf had ik het toch moeten doen. Nu kwam ik een klein aantal zetten later in een echte remisestelling te recht en stelde zwart nogmaals remise voor. Zelfs nu wilde de teamleider dat hij doorspeelde, maar het was echt onvermijdelijk remise (4 - 2). Bob Ameling speelde op het 1e bord in een stelling met Konings-Indische trekjes de hele partij heel behoedzaam, liet zich door zijn tegenstander A. Duijvesteijn niet uit zijn tent lokken en haalde een heel belangrijk halfje binnen (4½ - 2½). Willem van Dalen mocht uiteindelijk tegen D. Post de zege nog wat verder oppoetsen. In de 'Steinitz' variant van het Spaans kwam Willem (met wit) al snel heel prettig te staan. Rond de 20e zet kwam zwart in grote problemen nadat deze besloot aan de verkeerde kant te rokeren (O-O-O i.p.v. O-O). Op de 26e zet had wit de partij op een fraaie wijze kunnen beslissen door Ld3 te spelen (zie onderstaand diagram) maar helaas....Willem zag het niet. Zoals het nu ging moest er door Willem nog onverwacht hard worden ge- werkt, maar rond de 90e zet moest zijn taai verdedigende tegenstander, na een foutje, toch opgeven en heeft Willem zijn fraaie 100%-score gehand-haafd. Klasse! Eindstand 5½ - 2½. Op weg naar het kampioenschap en de bijbehorende promotie naar de 1e klas, hebben we op 27 april nog één hobbel te nemen, het eveneens sterke DCSV 1. Nog één keer zo'n teamprestatie en de vlag kan in top. Bob de Jong