UITSLAGEN RONDE 3

02-12-2010	Botwinnik 4	-	RHC-Arena 2	7 - 1
06-12-2010	WSC 4	-	DD 6	5 - 3
10-12-2010	DCSV 1	-	Rijswijk 4	6½ - 1½

BOTWINNIK 4 - RHC-ARENA 2

bord 1	Bob Ameling	-	N.C. Schouten	1 - 0
bord 2	Otto Boot	-	J.J. van As	1 - 0
bord 3	Bob de Jong	-	B.J. Toledo	1 - 0
bord 4	Willem van Dalen	-	R.J. Kniesmeijer	1 - 0
bord 5	Frits Varenkamp	-	J.A. v.d. Heide	½ - ½
bord 6	Arie Franke	-	H.W. v.d. Sluis	1 - 0
bord 7	Jelmer Westmaas	-	J.A. de Vries	1 - 0
bord 8	Henk de Vreede	-	A. van Dijk	½ - ½

PRACHTIGE OVERWINNING OP RHC-ARENA

Onze externe wedstrijd vond plaats op 2 december jl. plaats in 2B-Home. In verband met de barre weersgesteldheid kon pas worden aangevangen zo rond 20.10 uur. In de vaste opstelling misten wij natuurlijk onze Han Perluka, die met zijn vooruitziende blik het winterweer al had zien aankomen en subiet naar de Canarische Eilanden was vertrokken om daar onze verrichtingen al luierend in de zon verder te volgen. Gelukkig vonden we Henk de Vreede (die weer helemaal boven Jan is na zijn opgelopen tia verleden jaar) bereid om het team te completeren. Bob Ameling speelde op bord 1 in deze partij met zwart de 'Neo-Steinitz' variant van het Spaans, die tijdens het WK-kampioenschap van 1948 in Den Haag vaak werd toegepast. Aangezien Bob al voor de wedstrijd had uitge- kiend dat de gemiddelde leeftijd van onze tegenstanders op een hoog niveau lag meende hij (achteraf terecht!) dat deze weinig spectaculaire doch uiterst doelmatige speelwijze voor hem wel eens een positief rendement zouden kunnen opleveren. Dat lukte inderdaad waardoor Bob, na 2 verliespartijen op rij, eindelijk een welverdiende winstpunt op zijn conto kon bijschrijven. 1 - 0. Otto Boot trad op bord 2 met wit aan tegen Jacques van As (een oud HSV-clublid van hem) waarbij de strijd lange tijd gelijk opging en tot in het eind- spel de zaak in evenwicht bleef. Echter toen Otto met een borrel en een cola zijn opponent uit zijn evenwicht haalde sloeg de vlam alsnog in de pan. In gierende tijdnood (nog 10 seconden) offerde Otto nog een toren, waarna zwart door zijn vlag ging en zuchtend opmerkte, 'ik haal mijn wrake nog wel op jouw broeder' waarna Otto hem lakoniek riposteerde ... met genoegen tot een volgende keer! 2 - 0. Bob de Jong met zwart aan bord 3 had opnieuw een lange (55 zetten) partij nodig om de winst binnen te halen waarbij de druk van de klok wederom een hoofdrol speelde. Dat Bob daar een broertje dood aan heeft is algemeen be- kend inmiddels. Wel had hij, naar eigen zeggen, toch een leuke en boeiende avond gehad. Bob had gedurende de gehele partij de zaak onder controle. Dit bleek ook uit de na-analyse waarbij 'Fritz' het zwarte spel constant posi- tief beoordeelde. Op zet 22 offerde wit (Ben Toledo) een paard. In dit geval bleek het een besmette schimmel te zijn want het leverde niet datgene op wat de eigenaar ervan verwachte. Op zet 39 vergiste Bob zich op zijn beurt en slonk zijn voorsprong in tot een kwaliteit. Tijdens de tijdnoodfase offreer- de wit een remisevoorstel wat door Bob werd afgeslagen. Toen wit even later argeloos een loperzet speelde van een zeer bedenkelijk niveau kon Bob met een kleine combinatie diezelfde loper veroveren waarna het ook meteen uit was. 3 - 0. Willem van Dalen heeft zich dit seizoen voorgenomen zoveel mogelijk met gambieten te expirimenteren. Dit heeft hem tot nu toe bepaald geen wind- eieren gelegd. Ook dit keer mocht hij op bord 4 met zijn geliefde Konings- gambiet weer eens een poging wagen. Al aan het begin van de partij ver- zuchtte zijn tegenstander dat hij dit venijnige menu al tijden niet meer op zijn bord voorgeschoteld had gekregen ... en inderdaad ... . het ging voor Willem, uiteraard met enige medewerking van de zwartspeler, van meet af aan van een leien dakje. Eerst werd zwart volkomen lam gelegd waarna wit de luxe verkreeg om uit verschillende mogelijkheden te kiezen hoe de zwar- te stelling zo effectief mogelijk op te blazen. Op de 22e zet was de zwarte veste al in een zodanige gatenkaas veranderd dat alleen een capitulatie nog de enig zinvolle voortzetting was. 4 - 0. De tegenstander van Frits Varenkamp bleek o.a. een ex-leraar Latijn te zijn. Nadat deze met 1.d4 had geopend moest Frits op bord 5 wel geruime tijd nadenken om tot een effectief antwoord te komen mede omdat zijn Latijnse kennis de laatste decennia niet meer 'ge-updated' was. Frits zou na de partij hebben beweerd dat op grond van dat manco zijn antwoord niet op 'kennis' maar op 'goed gevoel' was gestoeld namelijk 1. ... Pf6. We zullen de juist- heid van deze bewering maar even in het midden laten. De strijd ging lange tijd gelijk op doch na de 23e zet had Frits wel het onbehagelijke gevoel dat zijn tegenstander op zeker speelde (remise?) en hijzelf op onzeker (winst?.)Toen wit op zijn 26 ste zet remise aanbod accepteerde Frits die met duide- lijke tegenzin. Het bleek de juiste beslissing te zijn want er was in dit Latijnse doolhof voor beide partijen geen doorkomen meer aan. 4½ - ½. De partij van Arie Franke met wit op bord 6 liep in het begin niet zoals hij dat wilde. Zijn tegenstander speelde echter nogal passief. Hierdoor kon wit lang- zaam het overwicht naar zich toetrekken. Op de 25e zet moest zwart een kwaliteit geven. Vanaf dat moment kreeg Arie steeds meer overwicht en na 44 zetten gaf zwart op nadat er dameverlies dreigde. Arie gaf na de partij aan dat hij wel werd afgeleid door Jelmer die op spectaculaire wijze zijn partij won en daarmee weer eens aantoonde dat de slogan 'De aanhouder wint' niet zomaar ooit uit de lucht is komen vallen. 5½ - ½. Jelmer Westmaas met zwart op bord 7 had het niet makkelijk. Zijn tegen- stander kwam beter uit de opening en al snel stapelden de problemen zich voor hem op. Wit kon tegen het eindspel aan met een volle toren méér de zaak in zijn voordeel afwikkelen zodat voor het leven van Jelmer reeds werd gevreesd. In een bloedstollende finale lukte het Jelmer echter, met een toren minder, zijn Dame zo te posteren dat hij eeuwig schaak kon forceren maar zijn tegenstander weigerde zich daar niet bij neerleggen en wilde meer. En ja hoor .... het wonder geschiedde! De druk dat de winst hem alsnog zou ont- glippen leidde tot een enorme witte blunder waardoor Jelmer op slag met een 'mat in één' de partij toch nog in zijn voordeel kon beslissen. 6½ - ½. Invaller Henk de Vreede met wit op bord 8 kwam wat matigjes uit de ope- ning en moest onder grote druk al snel zijn rochade opgeven. Door echter goed bij de pinken te blijven kreeg Henk de kans het evenwicht in de partij geleidelijk aan weer te herstellen. Nadat vrijwel al het lichte en zware ge- schut was afgeruild ontstond er een dichtgeschoven eindstelling waarna er niet meer dan remise inzat en aldus werd dit door beide kemphanen beslo- ten. Aangezien zijn tegenstander 130 Elo punten meer had was dit een prima resultaat waar ook Henk wel mee in z'n nopjes was. Al met al was het met een einduitslag van 7 - 1 een zeer genoegelijke avond voor het gehele team van Botwinnik 4! Willem van Dalen.