UITSLAGEN RONDE 3

08-12-2008	Schaakhuis 1	-	DSC 4	3½ - 4½
04-12-2008	Botwinnik 2	-	Scheve Toren 1	4 - 4
02-12-2008	Promotie 3	-	DD 3	4½ - 3½
01-12-2008	WSC 2	-	Botwinnik 1	3 - 5

BOTWINNIK 2 - SCHEVE TOREN 1

bord 1	John Pouwels	-	K. Dekker	1 - 0
bord 2	Erik H. Middelkoop	-	J.A. van der Steen	0 - 1
bord 3	Jan Willem Duijzer	-	J. Kleijn	1 - 0
bord 4	Lourens Smaal	-	H. Vermeer	0 - 1
bord 5	Frank Michielen	-	W.P.A. Kenstra	0 - 1
bord 6	Dave Eijsbroek	-	A. van Gent	½ - ½
bord 7	Maurice Manoch	-	R. de Smit	½ - ½
bord 8	Arno Middelkoop	-	D. Theyn	1 - 0

THRILLER EINDIGT IN GELIJKSPEL

In de promotieklasse van de HSB lijkt het wel of iedereen van iedereen kan winnen. Gisteren was dan ook een belangrijke wedstrijd voor de reserves van Botwinnik tegen een sterke tegenstander Scheve Toren uit Pijnacker. Het tweede van Botwinnik zit een beetje in spagaat. Kijken we met een schuin oog naar de tweede promotieplaats? Of vechten we tegen degradatie? Deze wedstrijd was bovendien belangrijk voor het eerste. Zouden er punten gesnoept kunnen worden van een concurrent om het kampioenschap? Het werd dan ook een ware thriller. Het begin leek wel goed voor de onzen. Met twee invallers (Maurice Manoch en Arno Middelkoop, voor Peter Heek en Yvonne Ferrier) is een goed begin het halve werk. Met name Jan Willem Duijzer en Lourens Smaal vlogen hun tegenstander direct naar de keel en zetten direct druk op de stelling. Het eerste definitieve resultaat kwam van Dave Eijsbroek op bord 6. Met wit wist hij niet echt voordeel te bereiken. Al vroeg werden de dames geruild. De stukken sprongen nog wat rond, maar de vrede werd snel getekend. Daarna verloor Lourens Smaal aan bord 4. Zoals gezegd vloog hij de tegen- stander direct naar de keel. Dat leek heel gunstig voor wit. Maar toen de zwarte koning veilig stond, resteerde een pion achterstand voor wit en een moordend loperpaar aan zwarte zijde. Daarmee en met de zwarte dame werd nu juist de witte koning opgejaagd en dat was snel einde oefening. 1½ - ½ achter. Jan Willem Duijzer (bord 3) trok al snel de boel recht. Ook hij zette, nu juist met zwart, meteen vanuit het begin de witte stelling onder grote druk. Een leuk zetje met een stukoffer dat niet aangenomen kon worden verschafte zwart voordeel. Wit reageerde in eerste instantie wel goed, maar had grote problemen met zijn ontwikkeling. Dat gaf zwart de gelegenheid een pion te winnen. Dames werden geruild en het eindspel was een kolfje naar Jan Willem's hand. 1½ - 1½. John Pouwels (1) zorgde voor een voorsprong. Vanuit een Pirc werd de knuppel in het hoenderhok gegooid. Er dreigde aan beide kanten van alles. Beide spelers moesten alles in de gaten houden en steeds tellen hoe de materiaalverhouding zou worden. Wit offerde een kwaliteit + pion in de verwachting dat zijn geweldige centrum door zou breken en dat dat rente op zou leveren. John wist dat echter te voorkomen en tevens het witte centrum op te blazen en onschadelijk te maken. Toen er nog een kwaliteit bij gewon- nen werd was het over en uit. Dat was een luxe positie die BW2 dit seizoen nog niet eerder meegemaakt had. Voortdurend moest er vanuit een achterstand teruggeknokt worden. En dit duurde dus ook niet lang. Frank Michielen (bord 5) kreeg een gambiet om de oren dat hij in eerste instantie goed leek te pareren. De pionvoor- sprong werden er twee, maar daarmee was de stelling van zwart wel hele- maal naar de filistijnen. Via een inventief kwaliteitsoffer wist Frank nog leven in de stelling te houden. Het niet meedoen van toren en loper op de dame- vleugel werd hem echter op de velden rond de koning fataal. Erik Middelkoop (2) was de volgende die verloor. Hij was goed uit de opening gekomen. Op enig moment koos hij voor een toren + twee pionnen tegen twee stukken. Dat had hij beter niet kunnen doen. De toren werd onderge- sneeuwd door de almachtige zwarte loper. En dan ging het zwarte paard ook nog meedoen. Witte pionnen verdwenen als sneeuw voor de zon. Helaas kansloos. 2½ - 3½ achter dus. Het was daarna aan onze invallers om de punten binnen te brengen. Dat lukte helemaal bij Arno Middelkoop (8). De tegenstander had eerder een stuk geofferd voor aanval op de koning. Arno verdedigde zich echter opti- maal. Zwart probeerde nog van alles, onder andere met een torenoffer. Wit kon het echter allemaal net bij elkaar houden. Bovendien begon zwart in tijdnood te komen. Arno bleef goed en geconcentreerd spelen en wist dame- ruil te bewerkstelligen. Dat was voldoende om zwart definitief op de knieen te dwingen. Maurice Manoch was als laatste nog bezig. Wit probeerde van alles om voor- deel te behalen, maar Maurice hield alles goed bij elkaar. Verder dan een pionnetje voor kwam het dan ook niet. Bovendien ook hier een licht tijd- voordeel aan onze kant. Maurice bleef goed spelen en wist door kleine drei- gingen de pion terug te winnen. Met aan beide kanten nog twee pionnen en lopers van ongelijke kleur zagen beiden het nutteloze van doorgaan in en werd tot remise besloten. 4 - 4 derhalve, waar beide partijen vrede mee konden hebben. Botwinnik 2 doet zeker mee met de besten en Botwinnik 1 is weer verder geholpen. John Pouwels