Met Sander als vervanger van Alfons vertrokken we naar Den Haag.
De ontvangst was, hoewel heel vriendelijk, zeker niet zoals het hoort. Wij waren op tijd en compleet, de stukken en de klokken stonden klaar maar de tegenstanders waren verre van compleet. Zelfs na enig aandringen was de wedstrijdleider niet van plan om de wedstrijd te laten beginnen. Pas om 20:05 waren de tegenstanders compleet en konden we aanvangen.
Ook de partijen verliepen heel ongebruikelijk. Sander kwam meteen in de opening in problemen en had veel tijd nodig om de schade tot een kwaliteit te beperken. Ik zag een offer over het hoofd wat een essentiële pion koste. Beiden hebben vervolgens nog wel wat kansen gecreëerd maar gingen aan het eind mede door gebrek aan tijd ten onder.
Het meest ongebruikelijke was wel dat Luuk binnen no-time huizenhoog gewonnen stond. Het door leeuwen zo gewenste loperoffer op f7 kwam op het bord waarna onze leeuw de witspeler opvrat. Ook niet alledaags was de winstpartij van Thomas op bord 1 tegen een sterke tegenstander.
Frank heeft de meeste partijen gespeeld. Hij lag er namelijk als eerste vanaf. Bob's partij ging lang gelijk op en Ed en Michael stonden beiden lang een pion voor. Voor alle drie geldt dat ze in de gezamenlijke tijdnoodfase aan het kortste eind trokken.
Totaal dus met 6 - 2 verloren en met een kater naar huis. Niet om de nu zekere degradatie, daar gingen we toch al vanuit. Ook niet om het verlies van de wedstrijd, de tegenstander was als geheel nu eenmaal beter. Maar wel omdat drie mensen onder hun kunnen hebben gepresteerd en drie in tijdnood ten onder gingen. Beide is geen prettig gevoel. Wel hulde voor Luuk en Thomas die hun seizoenscore weer binnen de dragelijke marge wisten te krijgen.
Erik H. Middelkoop
|
