UITSLAGEN RONDE 5

16-12-2004	Haeghe Ooievaar 1	-	Vogelwijk 1	3½ - 4½
13-12-2004	WSC 2	-	DD 3	4 - 4
20-12-2004	B.F./Wassenaar 1	-	Promotie 3	4½ - 3½
20-12-2004	Collectief 1	-	Botwinnik 1	2 - 6
13-12-2004	DSC 3	-	Haagse Toren 1	5½ - 2½

COLLECTIEF JAN TIMMAN 1 - BOTWINNIK 1

bord 1	M. Schroeder	-	Eugène Verwiel	½ - ½
bord 2	J. van Leeuwen	-	Stefan Buchly	0 - 1
bord 3	T. van Walsem	-	John Pouwels	0 - 1
bord 4	P. Hofstee	-	Jan Willem Duijzer	½ - ½
bord 5	J. v.d. Donk	-	Lourens Smaal	0 - 1
bord 6	E. Huisman	-	Frank Michielen	1 - 0
bord 7	L. Sliedrecht	-	Peter Heek	0 - 1
bord 8	S. Cadot	-	Erik H. Middelkoop	0 - 1

BOTWINNIK 1 HAALT UIT

Na een aantal nederlagen was het eerste van Botwinnik op de voorlaatste plaats in de promotieklasse van de HSB beland. Nu moest worden aangetreden tegen nummer laatst, het Delftse Collectief Jan Timman. De wedstrijd van de waarheid. Vallen de degradatiezorgen mee, of leggen we ons hoofd al in de guillotine? Na een voorspoedige reis naar Delft, begon de wedstrijd al net zo voorspoedig. Lourens Smaal wist op bord 5 met wit spelend in recordtempo een vernietigende mataanval uit te voeren. Na het slaan van de pionnen op h6 en g6 werd de koning des tegenstanders door dame en toren over de g- en h-lijn matgezet. Inmiddels was er bij invaller Erik Middelkoop op bord 8 bijna alles geruild. Gezien het verloop van de wedstrijd reden om remise aan te bieden. Toen de tegenstander afsloeg en even later een pion afgaf, was Erik er als de kippen bij om er 0 - 2 van te maken. John Pouwels had in de opening een foutje van de tegenstander afgestraft en twee pionnen gesnoept. Daarna speelde hij wat slap verder, waardoor hij nog even in de problemen kwam. Die werden vervolgens weer vakkundig opgelost en er werd aangestuurd op een eindspel met nog steeds twee pionnen meer. Daarop koos de tegenstander voor een meer gewelddadige en snelle dood en 0 - 3. Een minpuntje viel te noteren bij Frank Michielen op bord 6. Er was tegengesteld gerokeerd, maar alleen de tegenstander kon aanvallen. Frank verdedigde zich uitstekend en wist twee stukken voor een toren te verkrijgen. Toen hij even later echter een stuk weggaf, was het pleit snel beslecht. Hierna werd het ondanks alles toch nog spannend. De partij van Peter Heek op bord 7 kon alle kanten op. Eugène Verwiel (bord 1) had al vroeg in de wedstrijd een kwaliteit gegeven om een dame in te sluiten, maar dat wilde niet erg vlotten en Stefan Buchly (2) had weliswaar een goede stelling, maar ten koste van een pion. Het was maar de vraag of dat doorsloeg. Jan Willem Duijzer op bord 3 tenslotte stond wel lekker, maar zonder echt voordeel. Tegen het eind van de speeltijd wist Stefan een goede aanval, waarin hij de stukken van de tegenstander steeds meer ruimte ontnam, te bekronen met paardwinst. Dit betekende 1 - 4 en gelegenheid voor de andere spelers om met een remise de wedstrijd te beslissen. Dat was niet tegen de verkeerde personen gezegd, want zowel Eugène, als Jan Willem, die uiteindelijk toch geen concreet voordeel had, scoorden een halfje. Peter tenslotte was in een slecht staand toreneindspel beland, met ook nog eens minder tijd. De tegenstander raakte echter de kluts kwijt en vergat de klok in te drukken. Hierdoor werd de eindstand 2 - 6. Een ruime overwinning dus en we hoeven ons even geen degradatiezorgen meer te maken. John Pouwels