UITSLAGEN RONDE 5

30-01-2012	Schaakhuis 1	-	WSC 5	7½ - ½
30-01-2012	DSC 5	-	Botwinnik 3	5½ - 2½
31-01-2012	Pomar 1	-	HSV 1	3½ - 4½
30-01-2012	WSC 3	-	Rijswijk 2	3½ - 4½

DSC 5 - BOTWINNIK 3

bord 1	J.P. de Vries	-	Thom Beeren	0 - 1
bord 2	K. van der Meer	-	Marc van der Ham	½ - ½
bord 3	R.C.M. Smits	-	Arno Middelkoop	0 - 1
bord 4	M.F.J. Anink	-	Frank Michielen	1 - 0
bord 5	T.G. Prangers	-	Wilco Kort	1 - 0
bord 6	R. Torenstra	-	Wouter Bik	1 - 0
bord 7	D. van Heijgen	-	Rogier Zoun	1 - 0
bord 8	M. Verolme	-	Rob Splint	1 - 0

BOTWINNIK 3 KOMT TEKORT TEGEN DSC 5

Maandagavond vertrok het derde team voltallig en met goede moed richting Delft voor de laatste kraker en drempel voor een potentieel kampioenschap. Om dit klaar te spelen moesten we wel winnen van het sterke DSC 5. Veel spelers van dat team zijn KNSB/Promotieklasse waardig, maar kunnen niet op zaterdag spelen en komen daarom uit voor het hoogst geklasseerde HSB team. Dit is, achteraf gezien helaas voor ons, het vijfde team in klasse 1B. Toch mocht dit de ambities van Botwinnik 3, dat tot dusver verassend maar ook wisselvallig heeft gespeeld in deze klasse, niet drukken. We vertrokken zoals gezegd voltallig naar Delft en het beloofde een interessant duel te worden. Bij Marc op bord twee gebeurde er al na vier zetten iets opmerkelijks. In het Boedapest gambiet speelde de tegenstander Lg5 in plaats van Lf4, maar corrigeerde dit meteen met "correctie": bleek dus een misplaatsing te zijn. Marc liet het gaan, de partij was immers net begonnen, maar de tegen- stander was zo verbouwereerd van zijn eigen actie dat hij het gambiet weliswaar goed oploste maar er niets meer van kon, of misschien wilde, maken ½ - ½. Thom kreeg op het eerste bord tegen Jan Pieter de Vries een wel zeer pas- sief Modern/Pirc- hybride tegen zich. Als de passiviteit aanhoudt is het wel- iswaar lastig maar tijdloos voor wit om een winnende doorbraak te forceren. Dit gebeurde en leidde meteen tot zwaar materiaal verlies bij zwart. ½ - 1½ voor Botwinnik. Ondergetekende speelde op bord drie zoals gewoonlijk met wit een Colle opstelling met b3, tegen Konings-Indisch wel riskant. Dit bleek, want de zwartveldige loper van wit deed lange tijd niets. Zwart forceerde te gehaast op de koningsvleugel, wat leidde tot meerdere zwaktes en via een niet te accepteren kwaliteitsoffer kon ondergetekende de damevleugel openbreken. Vijf zetten later, en onhoudbaar voor zwart. ½ - 2½. Toen ik opstond was ik in de veronderstelling dat we met ½ - 2½ voor stonden, maar Wilco op bord vijf en Rob op bord acht bleken al te hebben verloren. Wilco had met wit in een open Siciliaans een wat ongebruikelijke tegengestelde rokkade, kort wit en lang zwart. De damevleugel bleek voor zwart te sterk, en zonder tegenkansen ging het erg hard. Rob viel met zwart aan op de witte koningsvleugel, gezien heb ik het niet, maar dit bleek onvoldoende en leidde tot verlies. 2½ - 2½. De drie overgebleven borden bleken ruim de doorslag te geven voor de tegenstander. Een cruciaal bord was bord zes: Wouter had met zwart in de opening vrij eenvoudig een kleinood gewonnen, maar blunderde dit niet al te lang daarna weg in een stuk voor twee pionnen achterstand. Het eindspel was niet eenvoudig, maar wit trok jammer genoeg wel aan het langste eind. 3½ - 2½ voor DSC. Toen ik bij het bord van Rogier aankwam zag ik dat het klaar was. De grote stukken van de tegenstander hadden inmiddels twee dubbele aanvallen ge- creërd en tot overmaat van ramp werd het geen stuk voor een pion of een kwaliteit, maar een volle toren die Rogier cadeau deed. Vakkundig afgewik- keld naar twee tegen nul stukken, het eindspel hopeloos, 4½ - 2½ en de wedstrijd was gespeeld. Op dat moment was Frank op bord vier ook klaar. Ook hier een Boedapest gambiet dat Frank lange tijd minstens een gelijke stelling had opgeleverd. Cruciaal voor de wedstrijd bleek wel dat Frank eerder in de partij een offer had gemist dat hem voordeel zou hebben gegeven. Bij het eindspel waarbij ik aan kwam lopen was het kwaad al geschied. Wit schoof een onstabiele stelling van zwart aan de kant, eindstand 5½ - 2½. Wat een mooie avond had kunnen zijn eindigde helaas in een ruime neder- laag. Wat het team rest is twee keer goed aan de bak en zien waar het schip strand. Kampioen worden is nu vrijwel onhaalbaar, zelfs met tweemaal winst. Arno Middelkoop