UITSLAGEN RONDE 6 |
25-01-2010 | WSC 5 | - | RHC-Arena 2 | 3½ - 4½ |
25-01-2010 | Lierse 3 | - | Promotie 6 | 3 - 5 |
01-02-2010 | WSC 6 | - | Paris 1 | 6½ - 1½ |
28-01-2010 | Haeghe Ooievaar 4 | - | Botwinnik 6 | 2 - 6 |
HAEGHE OOIEVAAR 4 - BOTWINNIK 6 |
bord 1 | A. Middeldorp | - | Bram Doeves | 1 - 0 |
bord 2 | A.G.M. Middeldorp | - | Arent Modderman | 0 - 1 |
bord 3 | R. van Duivenboden | - | Eric Caspers | ½ - ½ |
bord 4 | L.A.G.M. Wulffers | - | Piet Soeterbroek | ½ - ½ |
bord 5 | W. Remmerswaal | - | André Corpeleijn | 0 - 1 |
bord 6 | M.S. de Liefde | - | Jelmer Westmaas | 0 - 1 |
bord 7 | H. Homulle | - | Hao Meng | 0 - 1 |
bord 8 | L. Boersma | - | Leon Mooren | 0 - 1 |
SOESTDIJKSE KADE: EEN WACHTER VAN FORMAAT |
Ditmaal geen gelegenheid gehad voor een behoorlijk technisch verslag, want er waren vanavond meer afleidende omgevingsfactoren dan spelers in het spel. Om kwart voor zeven vertrokken we, en pas over achten waren we op het "nieuwe" honk van de Haagse Storks. Oostwaarts over de snelweg waren we allang in Duitsland geweest, maar westwaarts kwamen we niet verder dan 10 km, want de Soestdijkse Kade wilde ons niet doorlaten. Ter hoogte van het Zuiderpark moesten we een onoverzichtelijk en verhoogd verkeersplein op, boven het water van de Soestdijkse Kade. 'En dan rechtsaf de Soestdijkse Kade op', las Arent het wegenbericht voor, maar dat had vermoedelijk moeten zijn: en dan linksaf rechts de Soestdijkse Kade op, aangezien er rechtsaf geen Soestdijkse Kade was. Wel de beruchte Hoefkade, die we onbedoeld opreden onder de ver- nietigende blikken van een Haagse Harrie, toen Eric in pikkedonker al omke- rend bijna over de voeten reed van deze onverlichte verkeersdeelnemer. Terug naar het verhoogde verkeersplein, en toen hielden we per ongeluk de linkerkant in plaats van de rechterkant van de Soestdijkse Kade aan. Ver- moedelijk hadden we de flauwe bocht naar links niet eens in de gaten, maar toen we welbewust linksaf sloegen reden we op een terugweg. Na een poos zoeken was ie daar gelukkig weer, de Soestdijkse Kade, en we vervolgden opgelucht onze weg. Dachten we, want toen reden we opeens nogmaals op de Troelstralaan, we waren opnieuw de verkeerde kant uitgereden. Inmiddels hadden we na het keren het ergste achter de rug. Daar was ie opnieuw alweer, de Soestdijkse Kade. Op het drukste verkeersplein van Den Haag waagde Arent het de weg te vragen aan een jogger in groengeel trainingspak, een "Hagenees" met gevoel voor symboliek. Met het stoplicht op groen kwamen we tot de geza- menlijke conclusie dat het stratenplan van Den Haag redelijk ondoorgron- delijk is en moeilijk snel uitlegbaar. Weg waren we weer, en nu namen we een flauwe bocht naar rechts, en kwamen uit op de Volendammer Laan, eindelijk VOORBIJ de Soestdijkse Kade. Nou zitten we goed, wist Arent. Al heb je wel goede ogen nodig. Die had Piet, want die zag opeens in volslagen duisternis de straat van de Haagse Storks, en reeds drie straten verder konden we keren. Boven op het ooievaarsnest was de wedstrijd inmiddels al een kwartier gaande, en de vier van de eerste auto hadden zichzelf opgesteld aan de laagste vier borden. Dat was wel niet volgens de officiële opstelling van Arent, maar die bleef ditmaal voor scheidsrechter en spelers een waterdicht geheim. De taktiek pakte echter wonderbaarlijk goed uit, want toen Arent de laatste administratieve handelingen afrondde, stond het al 0 - 4 op de onder- ste borden. Door toedoen van André Corpeleijn, Jelmer Westmaas, Hao Meng en Leon Mooren. Halverwege de wedstrijd kwamen daar nog twee verdienstelijke remises bij van Eric Caspers en Piet Soeterbroek (1 - 5). Alleen Bram Doeves had het benauwd tegen kopman Arne Middeldorp. Zijn stelling kreeg steeds minder zetmogelijkheden en ging uit als een nachtkaars (2 - 5). Toen was alleen Arent Modderman nog bezig. Arent (1284) moest een flink ratingverschil overbruggen tegen Aad Middeldorp (1421), was niettemin, mogelijk adrenaline-gedreven van alle doorstane emoties, op een pion voorsprong gekomen, en had al drie keer tactisch maar tevergeefs remise aangeboden. Via schaak kon Arent opeens dameafruil afdwingen met als bijvangst twee pionnen. 'Remise?' bood Aad toen gul aan, met een blik op de klok van Arent die nog vier minuten over had. Maar met drie verbonden vrijpionnen stormde Arent naar voren. Ondanks het nerveuze wegtikken van de tijd maakte Arent geen fout. Aad gaf op. Hierdoor was een geweldige overwinning van 2 - 6 een feit. De vier van de eerste auto waren toen al uren thuis, en geef ze eens onge- lijk want de dag daarop is het eens temeer "vroeg op, naar school en kan- toor". Oja, dat wil u vast niet geloven na lezing van bovenstaande, maar de plattegrond van Den Haag van Eric bewees heel goede diensten. In het begin was de kaart nog ongeschonden, maar bij elke kuil in het wegdek scheurden alle vouwen verder uit, en aan het eind van de rit wachtte de prullenbak helaas. Bram Doeves |
|