UITSLAGEN RONDE 5

12-02-2009	SHTV 2	-	Botwinnik 3	3½ - 4½
10-02-2009	Rijswijk 2	-	RHC-Arena 1	5 - 3
10-02-2009	DD 4	-	Pomar 1	5 - 3
12-02-2009	Haeghe Ooievaar 1	-	Promotie 5	5 - 3

SHTV 2 - BOTWINNIK 3

bord 1	A.C.Z. Henke	-	Sander van der Vlugt	0 - 1
bord 2	R. Pronk	-	Arno Middelkoop	1 - 0
bord 3	T. Bovenlander	-	Hugo van Diepen	0 - 1
bord 4	A. Bodaan	-	Nancy Kirana	1 - 0
bord 5	O. van Leeuwen	-	Marc van der Ham	0 - 1
bord 6	S. Gieben	-	Thom Beeren	½ - ½
bord 7	H. v.d. Laan	-	Wouter Bik	0 - 1
bord 8	A.M. Wagner	-	Olivia Meng	1 - 0

BELANGRIJKE WINST BOTWINNIK 3 BIJ SHTV 2

Donderdag 12 februari vertrok het derde team richting de Bosbeskapel te Den Haag voor de ontmoeting met het sterke tweede team van de Schaak- combinatie Haagse Toren Vogelwijk. Na menig drempel te hebben verslagen omtrent vervoer en vervanging voor Maurice Manoch, en ook de drempels op de weg natuurlijk, wist ik toch met zes heren en twee vrouwen naar Den Haag te vertrekken. Olivia Meng, de prominente onder de jeugd, viel in voor de kopman van het derde. Aangekomen iets na half acht zat, in tegenstelling tot de vorige wedstrijd, de thuisclub al klaar. Om tien over half werd aangeschoven en begonnen. Tijd voor tussenevaluatie was er eigenlijk nauwelijks. Toen ik net de openingen half binnen had was er al een resultaat. En positief. Marc van der Ham, op bord 5 met wit, bracht een voor mij relatief onbekend gambiet op het bord wat in de stijl van het Blackmar-Diemer gambiet leek: waarschijnlijk was het het Diemer-Duhm gambiet. Dat was in principe onbe- langrijk, want zwart reageerde blijkbaar zo onaccuraat dat een gecentrali- seerde dame van zwart na een zet of tien de aanleiding gaf tot op zijn minst stukverlies voor zwart zelf. Na hoogstens twintig minuten spelen zag zwart dat niet zitten en gaf op. 0 - 1 voor ons. Het tweede resultaat, niet te lang daarna, was minder positief. Olivia Meng, op bord 8 met zwart, had naar mijn idee goed gereageerd op een gesloten Spaans en wist zelfs een dubbele f-poin te creëren. Dit was wel de aanleiding voor wit om te trachten de zwarte koningsstelling binnen te vallen. Dit was waarschijnlijk wel houdbaar, maar Olivia verloor een stuk en vervolgens haar dame, waarna de eigenaresse van diezelfde dame maar besloot de koning om te leggen. 1 - 1 gelijk. Vervolgens gaven zij het stokje weer over aan ons. Wouter Bik, op bord 7 met wit, kreeg een Siciliaans Najdorf te verduren. Blijkbaar was Wouter iets solider dan zwart en creeerde al vrij snel een sterke aanval op de zwarte koningsstelling. Toen dit allemaal, na ruil van een toren en stukken, leek te zijn opgeklaard eindigde de partij abrubt door een zeer fraai dame offer met mat in twee. Zwart liet de mat niet toe en stak de hand uit. 1 - 2 voor ons. Het volgende resultaat was in ons voordeel omdat we riant stonden. Thom Beeren, op bord 6 met zwart, begon een wat nutteloze aanval op de koning na een Schotse opening. Uiteindelijk leverde dit een vlak eindspel op met paard en loper voor Thom tegen toren en pion voor wit. Hij kreeg een remi- seaanbod en mocht dit aannemen aangezien Sander en Hugo gezonde kwa- liteiten voorstonden. Thom speelde toch even door en won welliswaar een pion, maar een tijdig kwalitieitsoffer gaf wit een gelijke wedren waarna het dame en paard tegen dame eindspel vrijwel meteen remise was. 1½ - 2½ voor ons en de laagste borden waren gespeeld. De broodnodige punten, vanwege het sterke eerste kwartet van SHTV, waren binnen gehaald. Het laagste bord van de top vier bracht ons helaas weer gelijk. Nancy Kirana, op bord 4 met zwart, kreeg een witte Siciliaan vanuit het Engels over zich heen. De witte stukken leken vrijwel de hele partij sterker en Nancy kon daar heel lang niet tegen in brengen, maar toch zonder iets te verliezen. Een ver opgerukte vrijpion gaf wel de doorslag, aangezien de zwarte stukken onmogelijk deze soldaat van zijn einddoel konden weerhouden. 2½-2½ en weer gelijk. Bord 3 bracht de interessantste wending van de avond, wat een aanmerking mag zijn op de speler van ons op dat bord. Hugo van Diepen, met wit, ruilde af in het Frans en kreeg een ongebalanceerde stelling op het bord met te- gengestelde rokades en twee flankaanvallen. Zwart investeerde veel tijd in een, in een eerste oogopslag, effectieve koningsaanval maar slaagde er niet in iets te verzilveren en verloor simpelweg de kwaliteit zonder compensatie. Alleen werd dit helemaal fout uitgespeeld. Hugo verloor hier en daar een pion en toen zijn toren werd ingesloten moest de kwaliteit weer terug met een verloren eindspel. Toch brachten de 90 seconden van zwart en een gelijke wedren de winst op voor Hugo door een vlag, wat in de eindpositie volledig onverdiend was. Afijn, hij stond eerder beter en geluk moet je ergens hebben, wat ik aanzienlijk minder had een maand geleden (zie RHC-Arena 1 - Botwinnik 3). 2½ - 3½ voor ons en zoals gewoonlijk waren Sander en ik als laatste bezig. Nogmaals, zoals gewoonlijk was Sander eerder klaar dan ik. Op bord 1 met wit kreeg Sander eerste een ongebalanceerd centrum. Dit centrum werd dan ook verpulverd en zwart kreeg zelf de open e-lijn, maar de witte stukken waren beter. Dit kostte zwart uiteindelijk de kwaliteit. Deze kwaliteit speelde Sander bekwaam uit, in tegenstelling tot ikzelf, en twee verre vrijpionnen, een dameruil en een kwaliteitsteruggave beslistte de partij onmiddelijk: zwart kon in het toreneindspel de twee pionnen onmogelijk tegenhouden zonder torenverlies. 2½ - 4½ en de oh zo belangrijke matchpunten, tegen een zeer sterk team, waren binnen. Uiteindelijk wist ik zelf mijn mooie 2½ uit 3 van 2008 om te toveren in 50%, 2½ uit 5, door met zwart op bord 2 opnieuw te verliezen. Spelend tegen de voor de jeugd bekende Rik Pronk (1925) speelde ik alles behalve slecht. In een positioneel gevecht, na een Franse opening met d3, wist Pronk niet mijn sterke stukken tegen te houden en offerde de kwaliteit. Achteraf noemde hij het zelf 'een redelijk giftige toren, maar het kan net zo goed -2 zijn'. Vlak na het kwaliteitsoffer mistte ik waarschijnlijk de beste voortzetting, waarna ik een inactieve loper en twee torens op een onbruikbare lijn kreeg. Wit speelde vrijwel feilloos met de stukken. Toen ik dacht dat Pronk een duidelijke blunder maakte door mijn zeer zwakke loper te ruilen voor zijn sterkste stuk mistte ik de dreiging van de op f6 verschijnende pion. Een pion offer liet zijn toren toe richting mijn koningsvleugel en ik had op een mat dreigende zet een mooie zet in gedachte die uiteindelijk niet werkte. Wit maakte die zet niet eens, offerde fraai de toren waardoor de dame direct met schaak binnenkwam en ik opgaf voordat de witte dame de zwarte koning vernederend naast zijn eigen torens mat zou zetten. 3½ - 4½ voor ons, de eindstand. Voor 3½ - 4½ tekende ik al te graag, want deze matchpunten stellen bijna zeker de overleving vast, en misschien is er nog een weg helemaal naar boven waarbij winst op Rijswijk cruciaal is, maar we het in ieder geval niet in eigen hand hebben. Speciaal mijn dank voor de late invalster Olivia Meng die een zeer respectabele partij speelde op een zeer hoog niveau, en ook voor Lineke van der Vlugt die voor de twee keer wilde rijden voor ons; voor een jeugdteam dat zich met weinig vervangings- en vervoersmogelijkheden prima stand houdt op het regionaal een na hoogste niveau. Arno Middelkoop