UITSLAGEN RONDE 4

25-01-2007	Haeghe Ooievaar 5	-	Botwinnik 5	1½ - 4½
29-01-2007	Bobby Fischer 5	-	Rijswijk 6	5 - 1
30-01-2007	Paris 1	-	Botwinnik 7	0 - 6

PARIS 1 - BOTWINNIK 7

bord 1	B.J. Schaafsma	-	Roger Meng	0 - 1
bord 2	T. van den Berg	-	Marco Kirana	0 - 1
bord 3	A.M. Tichler	-	Nancy Kirana	0 - 1
bord 4	M.E. Attema	-	Thom Beeren	0 - 1
bord 5	J. Becker	-	Marc van der Ham	0 - 1
bord 6	M.A. Kossen	-	Maurice Manoch	0 - 1

DE EERSTE SCHEIDSRECHTER EN DE DE EERSTE SCHAKER TER WERELD

Op 30 januari speelt het zevende team tegen Paris, de Delftsche Studenten Schaak- en Bridgeclub. Deze is opgericht in 1889 en is een subvereniging van het Delftsch Studenten Corps. De vereniging is vernoemd naar Paris, een Trojaanse prins uit de Griekse mythologie. Paris was niet alleen de eerste scheidsrechter ter wereld, maar ook de eerste schaker. Scheidsrechters en schakers moeten dan ook de tragische geschiedenis van Paris kennen. Want het optreden van Paris was niet zoals een goed scheidsrechter betaamt, en zijn schaakpartij was ook dubieus. Voordat ik overga naar het verslag van de wedstrijd moet ik eerst wat vertellen over Paris. Paris De moeder van Paris, de koningin van Troje, heeft van een orakel gehoord dat haar baby een oorlog zal veroorzaken. Daarom legt ze Paris te vondeling opdat het jongetje dat niet zal overleven. Echter, Paris groeit op als herders- jongen. Door een toeval komt hij terug aan het hof, waar hij weer als een prins wordt behandeld. Op een dag is er een feest op het hof. Alle goden en godinnen zijn uitgeno- digd, maar niet de godin van het ruziemaken, Eris. Die wordt daarover boos en om het feest te bederven gooit ze een gouden appel in het feestgewoel, met als opschrift 'Aan de mooiste'. De gasten krijgen ruzie. Er zijn drie oppergodinnen die menen dat zij de mooiste zijn: Hera, Athene en Aphrodite. Wie is de mooiste? Paris wordt gekozen om als scheidsrechter te beslissen wie van de drie dat is. De drie godinnen proberen hem om te kopen: Hera belooft aan Paris grote macht, Athena belooft hem wijsheid en militaire roem. En Aphrodite belooft hem de mooiste vrouw van de wereld. Paris laat zich omkopen en wijst Aphrodite als de mooiste aan. Daarna gaat Paris naar Sparta om Helena, de dochter van de koning van Sparta, te zien. Helena is trouwens al getrouwd en heeft een kind van negen jaar. Dank zij Aphrodite wordt Helena verliefd op Paris. En dan gebeurt het: Paris schaakt Helena. Hij neemt haar mee naar Troje. Direct daarna begin- nen de Spartanen een oorlog tegen Troje met als doel om Helena terug te veroveren. Die oorlog duurt tien jaar. Dankzij het Paard van Troje van Odysseus winnen de Spartanen deze oorlog en wordt Helena bevrijd uit Troje. Paris en Helena De wedstrijd Als we in Delft het oude pand van de studentensociëteit binnentreden, slaat de walm van bier in ons gezicht. We gaan via een kale, brede, houten trap langs kale, grijze muren naar boven. En het lijkt wel alsof we in een uitge- leefd hol van meer dan honderd jaar geleden terecht zijn gekomen. Het doet me denken aan Dickens, het pand van Scrooge. We komen in een schemerige, rommelige en grote bibliotheek met aan weerskanten oude en enkele nieuwe boeken. Het zou mij niets verbazen als dit de mooiste en grootste collectie is van alle studentenverenigingen. Op een oude, lange, deftige tafel staan de schaakborden uitgestald met daar- naast mooie oude, grote Garde klokken. Gelukkig niet van die moderne klokken met dure batterijen. Zo kan een speler pas aangenaam schaken! Wel voelen de tafel en leuningen van de stoelen vreemd plakkerig aan. Maar dat kan onze jeugdschakers niets schelen. En mij ook niet. Het bruisende studentenleven onder ons is luidruchtig, maar ook dat vinden wij niet sto- rend. Hier houden wij wel van, het zijn de ideale speelomstandigheden. Gelukkig weet niemand namelijk wat in de FIDE-regels bedoeld wordt met 'het zorgen voor goede speelomstandigheden'. Het is een kwestie van smaak. Maar deze bibliotheek voldoet daaraan en is duizend keer meer te verkiezen dan de doodstille zaal in Elista, bedenk ik me. De Delfste studenten vormen een gezelligheidsclub. Geen van de zes spelers is lid geweest van een schaakvereniging. Ze vinden dat ze 'kroegschakers' zijn, of huisschakers zoals wij ze zouden noemen. Pas in hun studie zijn ze met elkaar gaan schaken. In verband met hun studie hebben zij geen tijd om schaakboeken te bestuderen, of om schaakcomputers te raadplegen. Daarom vinden zij het prettig om mee te doen aan de HSB-competitie. Wel menen zij dat het jammer is dat er zo weinig wedstrijden in de competitie worden gespeeld. Zo zouden zij wel eens in de drie weken een externe partij willen spelen. Aan de ene kant vinden ze het wel een beetje jammer dat ze in hun jeugd niet lid zijn geweest van een schaakvereniging, maar anderzijds zijn er ook zoveel andere sporten als hockey en zo. De studenten schaken nog op een manier zoals oorspronkelijk schaken bedoeld was. Een ontmoetingsplaats om samen een partijtje te spelen en om na afloop een kan bier te drinken. Wat valt er verder over de partijen te zeggen? Om de spelers van Paris aan het woord te laten: 'Jullie waren gewoon veel sterker, jullie maakten geen fouten. En wij wel.' De ene maakt een openingsfout, de ander doet hier een zwakke zet, weer een ander doet Pc4, en weer iemand kan kiezen tussen het verliezen van een toren of om mat te worden gezet, en nog een ander blundert. Een speler van Paris biedt na afloop een 'rematch' aan. Daar voel ik wel wat voor. Maar, soms is een partij alleen maar leuk als er iets op het spel staat. En een vriendschappelijk potje mist de spanning. Maar wie weet gebeurt het wel eens. De vraag rijst of de spelers van Paris na hun studietijd lid worden van een schaakvereniging. In de sociëteit beneden staat elke dag een schaakbord met stukken. Vaak spelen studenten daar zomaar een partijtje. Ook zij die niet lid zijn van Paris. Precies, zoals zoveel andere huisschakers voor hun plezier een potje schaken. Zij doen het voor de gezelligheid, en ook wel voor de spanning. Volgens mij kunnen we veel leren van de studenten wat hen beweegt om van het schaken te houden en om toch geen lid te worden van een vereniging. Het afscheid We nemen afscheid van de toekomstige ingenieurs van Delft. Het was om meer dan één reden een prettige avond. Het was gezellig, precies zoals schaken is bedoeld. De partijen, de jeugdige onbezonnenheid, een zekere jaloezie naar die tijd, die zoals een speler zei 'de mooiste tijd is van je leven'. Onze jeugdspelers weten alvast wat hen straks te wachten staat. Pieter de Groot