UITSLAGEN RONDE 9 |
15-05-2004 | Moerkapelle | - | HSC Helmond | 4 - 4 |
15-05-2004 | Sliedrecht | - | Oud Zuylen | 5 - 3 |
15-05-2004 | De Wolstad | - | Venlo | 4½ - 3½ |
15-05-2004 | HMC Calder 2 | - | Botwinnik | 5 - 3 |
15-05-2004 | SMB 3 | - | Utrecht 3 | 2½ - 5½ |
HMC CALDER 2 - BOTWINNIK 1 |
bord 1 | J. Voormans | - | Erik H. Middelkoop | 1 - 0 |
bord 2 | B. Jansen | - | Eugène Verwiel | 0 - 1 |
bord 3 | R. Olthof | - | Vikash Sewkaransing | ½ - ½ |
bord 4 | R. de Hoog | - | John Pouwels | 1 - 0 |
bord 5 | D. van Kerkhof | - | Lourens Smaal | 1 - 0 |
bord 6 | G. de Rooij | - | Jan Willem Duijzer | 1 - 0 |
bord 7 | T. Burg | - | Frank Michielen | ½ - ½ |
bord 8 | D. Schenkeveld | - | Stefan Buchley | 0 - 1 |
BOTWINNIK 1 DEGRADEERT UIT KNSB |
Op de laatste speeldag in de KNSB-competitie stond er voor Botwinnik nog het een en ander op het spel. Per slot van rekening moest aangetreden worden tegen het sterke HMC Calder uit Den Bosch, dat al kampioen was. Bovendien moest concurrent voor degradatie Utrecht 3 tegen SMB, dat al gedegradeerd was. Aangezien we niet konden gokken dat SMB een puntje zou snoepen, moesten we op eigen kracht een puntje pakken. Aangetreden werd weer met Erik Middelkoop als invaller, omdat Tony Goudriaan niet kon. Erik mocht meteen maar weer op bord 1 plaats nemen. Dat ging niet helemaal goed. Hij verloor simpel een pion, maar dat kostte ook de stelling. Dat betekende 1-0. De rest van de borden stonden echter overwegend. Eugene Verwiel op bord 2 met een onduidelijke stelling met aanvalskansen aan beide zijden. Vikash Sewkaransing had een gelijke stelling op bord 3. John Pouwels op 4 keek tegen een klein minnetje aan. Lourens Smaal op bord 5 had ook een onduidelijke stelling. Jan Willem Duijzer stond iets beter op 6 en Frank Michielen ook op bord 7. Stefan Buchly op bord 8 deed weer alle mogelijk moeite om maar niet te hoeven rokeren en pakte een pionnetje mee. Vikash ging een gelijk eindspel in met beiden een paard. Even later werd het paard geruild en resteerde een bijzonder interessant pionneneindspel dat beiden nauwkeurig moesten spelen. Dat deden ze en remise was het terechte resultaat. Vervolgens trok Eugene de stand weer gelijk. Hij won overtuigend in de aanval toen de tegenstander niet optimaal voortzette. Frank Michielen was de volgende met een remise. Het evenwicht werd nooit helemaal verbroken. Tegen de eerste tijdcontrole stonden John en Lourens moeizaam. Jan Willem had nog weinig tijd over maar stond duidelijk beter. Stefan ging een eindspel in met drie pionnen meer, maar de toren nog op h8, ingesloten door de eigen koning. Langzamerhand, zoals wel vaker dit seizoen ging het mis. Jan Willem deed het weliswaar goed in tijdnood en hield een gewonnen stelling over. Vlak na de tijdnood deed hij niet de beste zetten, waardoor de koning van de tegen- stander ontsnapte van g1 naar b2 en een nog moeilijk te winnen stelling overbleef. John ging verliezen, doordat een pion van de tegenstander onhoudbaar bleek. Lourens verloor een kwaliteit en daarna geruisloos het eindspel. Stefan had inmiddels van zijn eindspel met drie pionnen meer een eindspel met een pion minder overgehouden. Pardoes gaf wit een paard weg. Daarna was het nog behoorlijk moeilijk, maar Stefan maakte het netjes af. Nu hing alles van Jan Willem af, maar zijn eens zo fraaie gewonnen stelling bij de eerste tijdcontrole was nu een rokende puinhoop. Tegen de tweede tijd- controle kwamen alle witte stukken zijn stelling binnen en zijn koning kon niet wegwandelen. Verlies was het resultaat en daarmee de degradatie een feit, want later bleek Utrecht inderdaad van SMB gewonnen te hebben. Helaas! John Pouwels |
|