UITSLAG FINALE

04-06-2009	Botwinnik	-	DSC	3½ - ½

BOTWINNIK - DSC

bord 1	Marco Kirana	-	R.N. Mekuria	1 - 0
bord 2	Jan Willem Duijzer	-	M.A. Glimmerveen	1 - 0
bord 3	John Pouwels	-	J.A. Flohil	½ - ½
bord 4	Ruben s'Jacob	-	R.H.S. ten Have	1 - 0

BOTWINNIK WINT OOK HSB-BEKER

Na de eerste en tweede plaats in de promotieklasse heeft Botwinnik ook be- slag weten te leggen op de HSB-beker. De triple (HSB-kampioen, de HSB-beker en de Zuid-Holland beker) is dus nog steeds een mogelijkheid. Deze finale ging uiteindelijk eigenlijk vrij gemakkelijk. Er was met vertrou- wen, maar toch ook wel enige zorg, naar deze wedstrijd uitgekeken, want DSC heeft uitstekende schakers. Bovendien gaf de halve finale, die met hakken over de sloot gewonnen werd van Schaakhuis, geen reden tot al te veel optimisme. Tenslotte werd ik onaangenaam verrast door het niet mee kunnen spelen van bijvoorbeeld Arthur Pijpers, Teun van der Vorm en kers- vers Nederlands kampioen tot en met 14 jaar Roger Meng. Met Marco Kirana (tweede op het NK achter Roger), Jan Willem Duijzer, Ru- ben s'Jacob en ikzelf brachten we toch ook nog een heel sterk team op de been. DSC kwam met Rufaël Mekuria, Martin Glimmerveen, Jaap Flohil en Roland ten Have. Qua gemiddelde rating van de teams zat daar dus geen spat verschil tussen. Alle ingrediënten voor een spannende wedstrijd waren dus aanwezig. In de praktijk viel dat mee. Na de openingsschermutselingen stonden de DSC-ers over het algemeen wat prettiger. Het kantelpunt in de wedstrijd begon bij bord 4 Ruben s'Jacob. De opening van Ruben met wit was bijna om tranen van in de ogen te krijgen. Zwart reageerde ook goed en ging meteen op alle zwaktes in de witte pionnenstructuur los. Ruben wist het allemaal nog enigszins bij elkaar te houden, maar verloor toch een belangrijke centrum- pion. Vlak daarna mocht hij echter aan een plotselinge koningsaanval begin- nen, die rap doorsloeg. 1 - 0. Dat was een meevaller. John Pouwels met zwart op 3 vond hierin voldoende aanleiding om er remise van te maken. John was goed uit de opening gekomen. Later bleek dat de tegenstander hem na de opening verdacht van een rating van rond de 1700. Als dat zo is, dan is de opening normaal nog geen rating van 1400 waard, want deze keer was die best geslaagd te noemen. Na de overwinning van Ruben stonden zowel Marco Kirana op bord 1, als Jan Willem Duijzer op bord 2 met een plus(je). Geen reden om aan te nemen dat dit nog mis zou gaan, dus John wikkelde af en gaf eeuwig schaak. 1½ - ½. Marco Kirana bracht de definitieve overwinning binnen. Na een tegengestelde rokade gingen beide spelers voor bloed. Allebei starten een koningsaanval. Die van wit werd geblokkeerd en ging niet verder. Marco werd opgescheept met twee dubbelpionnen op a en c, dus er moest wel wat gebeuren. Gelukkig had hij een ijzersterk loperpaar, tegen een voor wit behoorlijk kreupel paard. Bovendien was de b-lijn een open lijn en daar bevond de witte koning zich. De druk tegen b2 werd de witte stelling te veel. Ook na dameruil nam die druk niet af en b2 werd veroverd. Door omzichtig manoeuvreren werd er een toreneindspel met 2 pionnen meer voor Marco bereikt. Eén van die pionnen mocht naar de overkant en werd een prachtige dame. 2½ - 1½. Jan Willem Duijzer zat inmiddels in een eindspel loper tegen paard en een pion meer. Na de opening mocht wit al het loperpaar koesteren. Vooral de centrale opstelling van de zware witte stukken en de ruimte die zij hadden speelde zwart parten. Lange tijd hield zwart de boel nog bij elkaar, maar na ruil van éé loper, dame en torens ging er dus toch een pionnetje verloren. Je kunt het wel aan Jan Willem overlaten om dit uit te tikken. Uiteindelijk een comfortabele 3½ - ½ overwinning dus. Vooral met dank aan Ruben. Niet alleen was hij de directe oorzaak dat we überhaupt in de finale zaten, maar hij liet hoogstpersoonlijk deze wedstrijd onze kant op kantelen. Uiteraard met eeuwige dank aan de tegenstanders. John Pouwels