| IN MEMORIAM: GERARD RAMMERS |
|
In de nacht van maandag 19 mei op dinsdag 20 mei 2003 is ons lid Gerard Rammers overleden. Elk mensenleven is helaas eindig. We weten allemaal dat we eens zullen sterven, maar we staan daar liefst niet bij stil. Worden wij met de dood geconfronteerd, dan worden we in de eerste plaats overspoeld door een vloed van sterke emoties: pijn, verdriet, verlies ... Het heengaan van een geliefde raakt ons tot in onze diepste vezels. Het heengaan van Gerard doet dat zeker. Gerard was meer dan een gewoon lid. Altijd enthousiast, hartelijk, altijd bereid een ander te helpen en altijd bereid de club bij te staan. Of het nou een toernooi betrof, een feestje of eenvoudigweg het supporter zijn van een team. Hij deed dit het liefst op de achtergrond. Schijnwerpers hoefden van hem niet. Hij had dit zelfs liever niet. Hij was een bescheiden mens. Zo had hij mij laten weten dat hij graag voor Botwinink uitkwam, in welk team of toernooi dan ook, maar dat hij nooit tegen zijn oude club DD uit Den Haag ten strijde zou gaan. Ook dat was Gerard ten voeten uit. Clubtrouw en trouw aan degenen die deel uitmaakten van zijn leven. Over zijn schaakprestaties van de laatste tijd was hij niet tevreden. Het ontbrak hem aan een zeker optimisme om een stelling van zichzelf als gunstig in te schatten. Het ontbrak hem aan zelfvertrouwen om een gewonnen stelling ook inderdaad te winnen. Of was het gewoon dat hij te aardig was en zijn tegenstander het punt gunde? Maandag 26 mei is Gerard in crematorium Ockenburg aan de Here over- gedragen. Ik ben zeer verheugd te contateren dat er vele mensen waren, niet in de laatste plaats een groot aantal van Botwinnik. Zo hoort het ook bij een geliefd man. Want dat was hij. Hij rust in vrede. © 2003 John Pouwels |
|
|
|
|
