HOME     SENIOREN     EXTERN     COMPETITIE 2003-2004   BOTWINNIK 1
UITSLAGEN RONDE 3





22-11-2003 HSC Helmond - Botwinnik 5 - 3
22-11-2003 Venlo - Utrecht 3 5½ - 2½
22-11-2003 Oud Zuylen - SMB 3 5½ - 2½
22-11-2003 Moerkapelle - HMC Calder 2 1 - 7
22-11-2003 Sliedrecht - De Wolstad 4 - 4


HSC HELMOND 1 - BOTWINNIK 1





bord 1 R. Venis - Erik Middelkoop 1 - 0
bord 2 F. Jansen - Bob Ameling 1 - 0
bord 3 B. Dekker - Vikash Sewkaransing 0 - 1
bord 4 H. Faber - Eugene Verwiel 1 - 0
bord 5 R.A. de Waard - Jan Willem Duijzer ½ - ½
bord 6 M.E.V. de Waard - John Pouwels 0 - 1
bord 7 S. Smits - Lourens Smaal ½ - ½
bord 8 D. van Dooren - Tony Goudriaan 1 - 0


VERSLAG
Op 22 november 2003 leden we de eerste nederlaag in de KNSB-historie van de club. In en tegen Helmond werd het 5-3. Het kwam niet helemaal onver-
wacht. Helmond had sowieso al een veel hogere gemiddelde rating dan wij. Daar kwam bij dat we met twee invallers aantraden.

Stefan Buchly en Frank Michielen konden niet en waren vervangen door Bob Ameling en Erik Middelkoop. Daarom werd ook maar voor een taktische opstelling gekozen, met Erik op bord 1 en Bob op bord 2.

De reis verliep voorspoedig. Weliswaar konden we niet zitten vanwege de drukte, maar het is de NS vergeven. Per slot van rekening was het de laatste zaterdag van de herfsttour, waar we zelf ook dankbaar gebruik van maakten. Ter plaatse leidde Eugene Verwiel het team naar de plek waar het allemaal ging gebeuren. Hij was er al eens met Promotie geweest.

Eugene (bord 4) was ook als eerste klaar. Hij verloor al in de opening een pion (gelukkig geen drie, zoals de vorige keer), maar ook nog de rochade. Dat laatste was misschien nog wel erger, want de toren van H8 heeft nooit meer meegedaan en Eugene verloor hard en pijnlijk.

Vikash Sewkaransing (bord 3) trok de stand weer recht. Hij offerde een kwaliteit voor een 'mega-stelling'. Koning van zwart nog in het midden en niets ontwikkeld, behalve het arme paard op A1 dat de toren had gesnoept. Het kostte de tegenstander heel veel tijd om zich nog enigszins te redden en ondertussen arresteerde Vikash het arme paard, waar brutere methoden tegen des tegenstanders koning ook mogelijk waren geweest. Maar met twee stukken voor een toren en een zee van tijd vóór speelt het wel lekker. Toen de tegenstander bijna geen tijd meer had, inmiddels een dame achter en bijna mat gaf deze eindelijk op.

Hierna was het de beurt voor een lange rochade. Erik Middelkoop en Bob Ameling kwamen er zoals verwacht niet echt aan te pas en werden min of meer weggedrukt. Toen dat flink materiaal bleek te gaan kosten gaven ze maar op.

Tony Goudriaan (bord 8) volgde alras. Hij had in de opening een mindere zet gedaan, die een stuk kostte. De tegenstander profiteerde niet optimaal, waardoor Tony zich wist te redden met een dame tegen drie stukken.
Dit was echter nog wel kansrijk, maar na het missen van wat betere zetten resteerde een eindspel met drie stukken en een vrijpion tegen de dame.
Die vrijpion liep hard door en ook Tony verloor.

4-1 achter en Jan Willem Duijzer (bord 5), John Pouwels (6) en Lourens Smaal (7) nog bezig, die dus allen moesten winnen. Jan Willem in een lastige stelling, maar vooral met minder tijd, John Pouwels in een gelijk toren-
eindspel en Lourens in een eindspel met ieder 7 pionnen en 1 paard.

John was als eerste klaar. Dit soort toreneindspelen wint hij altijd en zeker als de tegenstander het niet snapt. Na afloop snapte hij zelfs nog niet wat hij fout had gedaan. Dat was 4-2.

Lourens verloor een pion, maar had wel een pionnendoorbraak klaarstaan, waardoor het paard van de tegenstander vast stond. Op dit moment mistte hij de winst. Hij kon gewoon met zijn eigen paard gaan springen en het paard van de tegenstander in verlegenheid brengen. De pionnendoorbraak zou dan beslissen. In plaats daarvan deed hij de pionnendoorbraak, waar de tegenstander dan het paard tegen kon offeren. Deze had dan nog 4 pionnen tegen een paard over! Lourens speelde daarna nog goed door, kleine kansen in de stelling vlechtend, maar de tegenstander speelde het verder allemaal goed uit en remise was een feit.

Jan Willem Duijzer had in tijdnood een kwaliteit tegen een pion afgegeven, maar een goede stelling opgebouwd na de tijdcontrole. Nu kon hij een vrijpion creëren en winnen, maar teleurgesteld dat we niet meer konden gelijkspelen gaf hij de stelling maar remise. Snel naar de tapasbar en een goede thuisreis. Getergd en vastbesloten om de volgende keer wat beters te laten zien!

John Pouwels


KNSB KLASSE 3G
Ronde 1  
Ronde 2  
Ronde 3
Ronde 4  
Ronde 5  
Ronde 6  
Ronde 7  
Ronde 8  
Ronde 9  

Eindstand