| EEN TERUGBLIK OP BOTWINNIK 1 (SEIZOEN 2002-2003) |
|
Het eerste van Botwinnik is kampioen geworden van de HSB! Een geweldige prestatie, waar ik maar wat trots op ben. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er wel door verrast ben. Natuurlijk na afloop niet, maar als ik terugdenk .. Aan het begin van het seizoen, ja, toen dacht ik niet aan het kampioen- schap. Toen dacht ik alleen aan niet-degraderen. Natuurlijk hebben we kwaliteit genoeg in huis. En natuurlijk hadden we gemiddeld één van de hoogste ratings van de hele promotieklasse, maar toch. Visioenen van twee jaar daarvoor, toen we ook veel klasse in huis hadden en we toch degradeerden, zwermden door mijn hoofd. Uiteindelijk ging het eigenlijk vrij gemakkelijk. Vanaf het begin van het seizoen namen we de leiding, om die niet meer af te staan. Onze kracht was dit jaar dat iedereen zijn bijdrage in de score leverde. Niemand scoorde slecht. Iedere wedstrijd opnieuw bleek dat weliswaar één van de steun- pilaren een steekje liet vallen, maar gelukkig niet allemaal tegelijk. In eerste instantie verwachtte ik DD3 als de belangrijkste concurrent. Deze bleek echter met name tegen Zoetermeerse tegenstanders slecht tot scoren te komen. Haagse Toren volgde het langst. Na de één-na-laatste ronde kwamen ze wat matchpunten betreft zelfs op gelijke hoogte. Daardoor werd het de laatste ronde nog spannend, maar hierin werd toch nog vrij simpel het "beloftenteam" van Promotie verslagen. En daarin lag ook de kracht van dit team. Presteren onder druk. Dat is alleen mogelijk als je voldoende zelfvertrouwen hebt. Nu ik toch aan het mijmeren ben geslagen: kunnen we iets leren uit het verleden, naar de toekomst toe? Oftewel, kunnen we voorspellen wat het komend jaar voor ons in petto heeft, redenerend vanuit de historie? Terugkijkend op "mijn carrière" met Botwinnik moet ik constateren dat we maar liefst vijf van de zes keer zijn gepromoveerd of gedegradeerd. Ik ben dus nog maar één keer in zes seizoenen in dezelfde klasse gebleven en ook dat was overigens met de hakken over de sloot op het randje van degradatie. Best wel leuk, regelmatig een feestje. Het lijkt voor de hand te liggen dat ook het komende jaar weer een verschuiving in petto heeft. Vraag is dan alleen: zal het een promotie of een degradatie zijn? Of zal het in dit geval die "één op de zes keer in dezelfde klasse" blijken te zijn? Objectief gezien is dit een gigantische stap voor Botwinnik. Weliswaar zijn er al spelers met KNSB-ervaring, zoals Eugene, Tony en ikzelf. Toch zijn de speeldag en het speeltempo aanzienlijke veranderingen. Binnen de HSB wordt er doordeweeks 's avonds gespeeld. Nu gaan we op zaterdag spelen en wel 's middags. Qua speeltempo van 1¾ uur voor de hele partij naar 2 uur voor 40 zetten, dan 1 uur extra voor 20 zetten en dan nog een kwartier extra voor de rest van de partij. Een totale partij kan dan maximaal 6½ uur duren in plaats van 3½ uur! Dat is bijna twee keer zo lang. Dat zijn wij niet gewend, dus ná die 3½ uur zouden er best eens klappen kunnen vallen. Promoveren of degraderen? Het blijkt statistisch gezien dat teams die naar de KNSB-competitie promoveren het daar behoorlijk moeilijk hebben en vaak weer snel degraderen. Van de 18 teams die vorig jaar naar de KNSB-competitie zijn gepromoveerd zijn er (één ronde voor het einde) al weer vijf gedegradeerd en nog eens zes moeten vrezen voor degradatie. Hieronder bevindt zich ook de HSB-vertegenwoordiger WSC 2, die op een 9e plaats vertoeft. Dus voor 11 van de 18 is het bikkelen geblazen. Van die andere zeven teams bezet er één de 3e plaats. De andere zes zijn 4e of 5e. Over die gigantische stap gesproken: ik heb eens even nagekeken hoe onze "zustervereniging" in Zoetermeer, Promotie, het - historisch gezien - gedaan heeft. Misschien kunnen we daar wat van leren? Hulp daarbij biedt het door hen recent uitgebrachte jubileumboek, 50 jaar Promotie. Nou, hun clubnaam maken zij voor wat betreft de promotie van HSB naar KNSB pas waar na een bestaan van 33 jaar. Aangezien wij in september pas 22 jaar bestaan, liggen we wat dat betreft op hen voor. In het jaar dat zij voor het eerst KNSB-competitie speelden was de overgang qua speeltempo iets minder groot. Het speeltempo kende toen ook in de HSB nog een tweetal periodes, met een tussentijdse tijd- controle (en ook nog afbreken). Promotie deed het goed in het eerste KNSB-jaar. Ze werden in het seizoen 86/87 3e in klasse 3F en in seizoen 92/93 wisten zij te promoveren naar de 2e klasse KNSB. Wat Promotie kan, dat moeten wij ook kunnen! Riep hij toen maar, over- lopend van enthousiasme en zelfvertrouwen. Of zelfs nóg beter. Riep hij ambitieus! Oftewel, we moeten goed ons best doen en op uithoudingsvermogen oefenen om volgend jaar goed voor de dag te komen. En dan maar gaan voor minstens een 3e plaats!? Dan komt de 1e plaats wel erg dichtbij, hé. Maar promoveren naar de tweede klasse hoeven we pas over zo'n vijf jaar, als we het voorbeeld van onze grote zus willen volgen. Volgend jaar zullen we het zien. Met de steun van onze supporters en in ons eigen Bridgehome moet het vast lukken. © 2003 John Pouwels |
|
|
|
|
